árið. Vit skuldu øll spyrja sjúklingar, sum vit høvdu tilknýti til, hvat hevði týdning fyri teir. Nak­að, sum hevur víst seg at vera ógvuliga um­ráð­andi og gevandi í sam­skift­i­num okkara millum. Tá

steðg at lesa á Uni­versitetinum í Od­ense. Eftir at tú vart liðug sum cand. mag. og hevði virk­að nak­að í Odense, søkti tú starv á Kambs­dali, og har­frá fórst tú til Havnar, har tú bæði undirvísti á

. Vit sleppa at spæla og roka saman, og tað dám­ar øllum. Ella gera vit tað? Hetta er í hvussu er nak­að vit ofta taka til, eins og vit í stóran mun siga, at ítr­ótt­a­tím­ar­nir sum vit skipa teir gera

inn­an tað øk­ið og fáa fólk at velja sær tær út­búgv­ing­ar­nar. So tað eri eg fegin um, og tað er nak­að, sum ger mun hjá teim­um, sum hava fingið lønarlyft, sig­ur løg­mað­ur. – Taka vit til dømis ein

skriv­ari hevði tørv á tí. Petra dugdi væl at taka til. Var familjukær og ætt­ar­kær. Hon hevði ongantíð nak­að ynski um at vera í mið­depl­i­num. Men hendi tað, at hon kom í fokus, tók hon tað við einum smíli [...] skriv­ari hevði tørv á tí. Petra dugdi væl at taka til. Var familjukær og ætt­ar­kær. Hon hevði ongantíð nak­að ynski um at vera í mið­depl­i­num. Men hendi tað, at hon kom í fokus, tók hon tað við einum smíli

hetta veld­iga framstig kom úr mill­um manna fór hugburðurin at broyt­ast. Men tað var so eiðasørt at nak­ar kvakl­að­ist við, so eg gjørdi av at seta uppskotið fram al­ment. Bróðir mín Hanus Vang, sum hevði

fyribrigdi bara blak­að út á vegin í teirri vón, at eitt óført áarføri við grim­d­ar­regni kundi beina nak­að av hesum burtur úr eyg­sjón. Nakað soleiðis er støðan hjá okk­um, tíverri, enn - um røkt­in trýtur [...] Hospitalið hev­ur/hevði eitt biologisk reins­i­verk, sum er meiri eff­ek­tivt, men kann tó lukta nak­að. Og tey mekanisku reins­i­verkini, sum eru sum ov­ur­stórir septiktangar, virka ikki betri, men [...] og bíligasta loysn­in má vera, at fanga tey dálk­andi frárenslini, og síð­ani at føra tey rørløgd nak­ar metrar út frá landi, har ­ið munandi streymur vanl­iga er til staðar. Á niðasta strekkinum, 120

tá Margreta drot­n­­ing skrivaði undir fráboðanina um, at hon leggur frá sum Danmarkar drotn­ing. Nak­­­að, sum ikki er hent í 878 ár, síðani Erik Lam kongur legði frá sær í árinum 1146. Danir eru ógvuliga

Tá vit hava havt fram­løgur hava vit inniliga heitt á lesarar okkara at geva okkum fráboðanir um nak­að tykist vera komið skeivt fyri. So kunnu vit kekka og siga øðrum frá. Hetta ber til við at fara inn

virð­ið á fiskivinnuavtaluni. Teir snúgva seg eisini um pol­i­t­isk virði. Og so snúgva teir seg um nak­að, sum vit, hóast tað er ør­kym­l­andi, ikki koma utt­an um: Trygdina. Vestanlond hava lagt hald á