“vi skammer os”, sum eg nevndi í áðni. Vit koma aftur til tey. Heilsan hjá Sáru Mariu fór skjótt at bila, men hon megnaði at halda hita í reiðrinum í eini 9 ár eftir at maðurin fór – við ongari inntøku ella

i eisini havt stóra gleði av og tað eru okur tær takksom fyri góði pabba. Heilsan hjá pápa fór at bila tey seinastu árini, og hansara gongurtúrar rundan um Vatnið vóru eisini eingir, frá at ganga 3 til

at vera saman við henni í venjingarhølunum hvønn fríggjadag. Hjá Hallgerð var minnið farið at bila, tó so, hon mintist hvønn sang, vísu og hvørt kvæði. Tað hevði hon við sær til tað síðsta. Ein [...] tú.” Tað er so ómetaliga umráðandi, at vit, sum eru her og minnast, halda fast tá minnið fer at bila hjá okkara medmenniskjum. Hallgerð var eitt stórt menniskja. Hon var gávurík og gávumild. Hon

hann hevur trúliga passað hesi hvønn dag. Tað siga tey í Kvivíkar kommunu. - Nú heilsan er farin at bila, og árini eru komin, ber ikki so væl til hjá honum at røkja hetta starv longur. Herluf hevur tí valt

sum ein ungur maður at vera saman við, tú vart eisini væl fyri kroppsligani, hóast gangilagið kundi bila nakað. ”Eg skuldi hjálpa tær við einari 3 mans sofu, fyri 3 áðrum síðani, sum skuldi koyrast vekk

ein fastan kommunulækna, sum skal hjálpa okkum við heilsuni – bæði at fyribyrgja, at henni fer at bila nakað og at bøta um tá henni bilar. Margit Stórá – á lista C

tá ið eg kom framvið. Hann visti um alt og fylgdi væl við øllum. Heilsan hjá Peturi var farin at bila tey seinastu árini. Hóast tað var hann á Sandoynni í fleiri mánaðir fyri at vera nær mammu síni, sum

hennara lívi og hon dugir flestu sálmar og fosturlandssangir uttanat. Sjálvt um minnið er farið at bila, so er enn einki fyri hjá henni at tríva í ein sálm ella sang. Ingibjørg hevur verið sera virkin og

tíman á vøllinum í fleiri ár, og hjá honum og HB var tað hugaligt, at máltevinum vísti seg einki at bila. Um 24 ára gamli Teit Jacobsen aftur fer at megna at luttaka á hægsta støði er ikki greitt enn.

tryggjaðir so langt fram í tíðina, sum eygað sær. Sjálvur íðkaði Poul fimleik í Støkk, til knøini fóru at bila, men hann helt fram sum venjari til eftir aldarskiftið. Nú er Poul farin, og Støkk og fimleikurin