tað himmalrópandi arrogansu, meðan Jenis av Rana stóð fram sum tann góði maðurin, ið ikki hevði hjarta til politikkin hjá samgonguni. Vit halda, at hetta spæl fyri gallarínum. Spurningurin er
dámar ikki, at teir blanda átrúnað og politikk saman. Átrúnaður snýr seg um tað, sum tú hevur í tínum hjarta og ert sum menniskja, meðan politikkur snýr seg um við lóg at smíða eitt samfelag. Og ein tulking
fyrru. Og kenni eg onnur løgtingsfólk, m.a. fleiri í Sambandsflokkinum, rætt, so vænti eg, at sosiala hjarta teirra óivað fer at krevja tað sama, sigur Jenis av Rana, formaður Miðfloksins.
geva samfelagnum ein styrk. Hetta er júst tað, vit gera í dag. Vit heiðra einum persóni, sum við hjarta, hegni og haldgóðum hugsjónum hevur víst, at rúmlig tilgongd er meira enn ein hugsjón – tað er ein
ikki bangin fyri at siga sína hugsan, og standa við síni sjónarmið. Tað, sum liggur honum næst at hjarta, er at vilja berjast fyri, at Føroyar kunnu staðfesta øll síni rættindi sum tjóð. Sjómenn nær og
filmurin sær at geva okkum - øllum í senn - um vit annars hava "biðið" hesa ramsuna, og "meint" hana av hjarta!?! Filmurnir endar við tí pelagiansku "tugguni", sum Bill Bright hevur lænt frá Arminiusi um, at
teir ikki minni væl upplagdu fjepparnir stemmaðu í ?Happy Birthday?, sum teir sungu á tamb av heilum hjarta fyri tí ikki sørt ovfarna Ian Anderson. Alex hevði eisini fingið heiðurin at halda røðu fyri Jethro
av hennara fremstu hjartamálum. Eisini eru eldraøkið, mentan og vinnulívið mál, sum liggja henni á hjarta. Fyri at tryggja borgarunum og vinnulívinum bestu karmar, ynskir Joan at fáa parkeringsviðurskiftini
fer at gloyma. Tí tá fekk hon eini heilt serlig boð, sum hon hevði bíðað eftir leingi: Eitt nýtt hjarta var tøkt til hana. – Eg bleiv biðin um at gera meg klára, tí ein bilur kom eftir mær um ein hálvan [...] seinastu dagarnar at venja. Tað serliga er, at beiggi hennara, Ólavur Thune, eisini hevur skift sítt hjarta. Hetta var í 2008. – Eg trúgvi næstan, at vit eru eitt eindømi. Eg havi so ongantíð hoyrt um nakað
sum meina, at tað í teirra landi ikki er pláss til mín kærleika til mín mann. Og tað skerir í mítt hjarta, tá eg hugsi um allar teir samkyndu føroyingarnir, sum hetta fer at raka, skrivar Jobbe Pilgaard
