land og fólk. Tað er fyrst og fremst føroyska stjórnin, sum hevur evstu ábyrgd av lív, heilsu og vælferð hjá Føroya fólki. Tað hevur ongin donsk lóg ella kongalig fyriskipan ávirkan á. Uttanhýsis merkir

at rekruttera starvsfólk og til at lyfta fakligheitina og harvið kvalitetin og effektivitetin. “Vælferð í vanda” og ráðstevnan “Støðan á eldraøkinum” eru 2 tiltøk, sum settu fokus á trupulleikarnar:

bæði kommunalt og hjá landinum. Tjóðveldi skipaði fyri tiltaki mikukvøldið 9. mars við heitinum Vælferð í vanda, ið lýsti ein part av trupulleikanum. Nøkur fakfeløg, sum serliga eru umboðað á vælferðarøkinum

serstakar loysnir. Hann ásannaði eisini, at heilsuøkið og røktarøkið er ein grundarsteinur undir okkara vælferð og tí verða vit eisini noydd til at gera nakrar serstakar og framfýsnar broytingar fyri at bøta um

ein partur av heimssamfelagnum – og vit skulu gera okkara part, sigur hann. Handil kann økja um vælferð, men uttan okkara rættindi, frælsi og samhaldsfesti eru vit fátæk, leggur Aksel V. Johannesen afturat

r Ríkisfelagsskapur eigur at vera grundaður á. Hvar skal vælferð og vælstandur koma frá í framtíðini? Í mínari verð er ongin ivi um, at vælferð og vælstandur í framtíðini skal koma frá okkum sjálvum í

hevur eisini tvey áhugaverd kapittul: “Búskapur – meiri enn bara pengar” og “Føroyskur búskapur og vælferð”, har m.a. verður komið inn á pengar, handil, prís, arbeiðsmarknað og vælferðarskipanir. Við øðrum [...] samfelagsfrøðibókini áhugaverdir: “Vælferðin hjá húsarhaldinum”, ið m.a. snýr seg um almenna/privata vælferð, persónligu fíggjarætlanina, lántøku, uppsparing/íløgur, skatt/gjøld, frádráttir/stuðul og trygging

dag í einum framkomnum vælferðarsamfelagi, har okkara útflutningur er grundarlagið undir okkara vælferð, og alivinnan stendur fyri einari helvt av øllum útflutninginum í Føroyum. Í Havbúnaðarfelagnum

Trivnaður/heilsa og náttúran Náttúran er pallur okkara og veitir vakstrarlíkindi fyri allari vælferð, tí hevur eitt heilsugott umhvørvi alstóran týdning (Grøna Leiðin, s. 16). Læknar kunnu útskriva

vera við, sama, hvar í landinum tey eru. KT verður eisini avgerandi um vit skulu hava burðardygga vælferð, og tí skal dentur leggjast á at menna hetta økið, sigur Bárður á Steig Nielsen, løgmaður í eini