hetta er ein stór misskiljing bæði av Bíbliuni og Luther. Eitt gott træ ber góðar fruktir, og eitt ringt træ ber ringar fruktir. Soleiðis er tað bara. Her er tað satt, at trúgv uttan gerðir er ein deyð trúgv
vónsvikin hvørjaferð. Okkara viljastyrki royndi at lappa uppá her og har, men djúpast sæð ? nei! eitt ringt træ kann ikki bera góðar fruktir. Men tá ið Jesus í kærleika sínum hevur sum endamál at slíta okkum
onkrum, kunnu vit ogna okkum tað á lógligan hátt. So er ikki har neyð og fátækdømi valdar, tað er ringt hjá okkum at skilja teirra viðurskifti, vit mugu bert ynskja og biðja eftir, at tey fáa tað betri
hava tey alla æru og virðing uppiborið, eisini tá tey vera gomul og ússalig. Tað má vera ómetaliga ringt at missa pápa ella mammu sum barn ella í ungum árum, sum nógv av okkara fólki ? serliga fyrr ? hava
tora a tkoma til altars. Ikki er heldur altíð talan um tey vánaligastu kristnu menniskjuni! Einki ringt er í tí at hava stóra virðing fyri nøkrum so stórbærum sum at hava felagsskap við Harran sjálvan og
M.a er flag lagt á tekjuna ístaðin fyri sink og klæðir hetta kirkjuni sera væl. So, einki er so ringt, at tað ikki er gott fyri okkurt! Samanumtikið haldi eg, at kirkjan heldur enn at skemma, fer at fríðka
Húsavørð hava tey ongan, tí starvsfólkini duga sjálv at siggja, um okkurt krevur ábøtur, og so verður ringt eftir handverkarum. - Vit hava ótrúliga góð starvsfólk, sum ganga so høgt uppí at hugna um og halda
meirnýtslu av frasi og stakkalastási og til fleiri barberar sum kunnu ganga og klippa hvørjum ørðum. Tað ringt at fáa eyga á nakra virðisskapandi avleiðing av ríkisveitingini. Tey siga eisini at danir gjalda [...] undir týsku hersetingini undir seinna heimsbardaga. At Edmund ger sum hann ger, er kanska ikki so ringt at skjilja. Maðurin hevur ongantíð krógva at hann stendur fyri svørtum afturhaldi. Vit minnast at
ongin er áhugaður at liva eftir í einari ruin, hví kunnu tit ikki skilja tað, er tað veruliga so ringt at skilja tað. Vælsignaðir politikkarar, Friðingar- og Yvirfriðingarnevndir, hettar verður størsta
videnskabelige og strategiske betydning siden 1814, givet Danmark en større plads i verden end landets ringe størrelse berettiger til. Dette i skarp konkurrence med Norge der altid har opfattet Freden i Kiel