við, og tú helt, at friður valdaði í heimi. Eg helt meg hava fingið eina glaða stund saman við tær. Løtu seinni, eftir at eg var farin úr bilhúsinum, vart tú burtur, og eg var aftur einsamallur. Alexandru

einum broytiligum heimi. Hetta hevur tryggjað eitt virkið fótbóltsfelag í nærumhvørvinum. Eg eri onga løtu í iva um, at sumbingar høvdu ynskt, at bensinsølur, handlar, grillbarr og posthús vóru í bygdini,

minnið um Lisbeth L. Petersen, og fari eg at heita á tingfólk um at reisast, so vit saman í tøgn eina løtu kunnu minnast hesa undangongukvinnu. Á Løgtingi, 3. septembur 2024 Bjørt Samuelsen løgtingsforkvinna

tey, ið hava dagliga raksturin av Føroyum undir hond. Fyri júst einum ári síðani, reistust vit eina løtu frá samráðingarborðinum, og leitaðu okkum oman her at halda 1. mai við tykkum. Tá stóð í botni við

takka fyri tað, Hans Pauli bar landi og fólki. Fari at biðja tingfólk at reisast, so vit í tøgn eina løtu kunnu minnast landsstýris- og tingmannin sála, Hans Paula Strøm. Á Løgtingi, 4.novembur 2025 Bjørt

eyguni og spurdi: ”Føla tygum ikki eisini skommina?” Men ferðamaðurin tagdi. Offiser­urin lat hann eina løtu vera einsamallan; hann stóð gleivandi við hondum í hupp og stardi niður fyri seg. So smíltist hann [...] mær, sum vant við einum smíli, og so, hann kann ikki lata vera, tekur hann av møguleikanum. ”Fyri løtu síðani,” ella okkurt soleiðis vil hann siga, ”varð frágreiðing givin um av­rættingina. Eg vil fegin [...] tygum skulu bera fram. Eg veit ikki, hvussu eg skal vera mentur at bíða allar tímarnar eftir hesi løtu. Tygum mugu ikki brúka nakað verjandi í tygara talu, dundra sann­leikan út, tak tygum fram yvir b

kanska sigast, at tað, sum Erik upp­livdi, hava so nógvar aðrir fiski­menn upplivað teirra seinastu løtu. Samrøðan við Erik Lassen er um hansara lív til sjós yvirhøvur. Men her verður tikin tann partur av [...] sligið hol í hetta oljufatið, eldur bleiv settur á madrassuna, so man fekk eitt sindur av varma eina løtu. Allir bíðaðu eftir somu lagnu... Vit tóku eisini mat upp. Tvey krov komu uppá dekkið, men eg hugsi [...] Síðani komu allir til hús, hvar í summir blivu leiddir mestsum allan vegin. Tá eg hevði gingið eina løtu, kom eg fram á skiparan (Dáva Joensen). Hann gekk eisini einsamallur. Eg fór eisini nakað skjótt forbí

óveður. Hinir á bátunum slóðu hetta upp í glens, tí veðrið var gott og teir hildu á at fiska. Men løtu seinni brennir hann á við nógvum vindi, og teir høvdu ein ringan túr aftur til skipið. Eftir hetta [...] henni á bakborð, men orsakað av streyminum vildi hon fara á stýriborð, so hann koplaði í aftur. Í somu løtu sigldi teir á grunt. Hon tók framman, men var leys aftur beinanvegin. Tinganes var farin at leka. [...] nógv, at skiparin ikki vildi hava ábyrgdina av mann­ing­ini umborð, og teir fóru í bátarnar. Í somu løtu kom línuskipið Vesturvón úr Sørvági til hjálpar. Menninir høvdu loyst bátarnar á Tinganesi, og Vesturvón

kemur eitt ljós í hvønn endan á skýn­um. Tað sá út sum tá ið maður sveisar. Tað stóð soleiðis eina løtu. So fór toran at ganga, og regnið oysti niður. Ongantíð, hvørki fyrr ella seinni, havi eg hoyrt toruna [...] skipið stóð so illa. Tað er dýpi beint norðan fyri boðan, og skipið stóð og rillaði. Tað kundi hvørja løtu glíða norður av boðanum, og so kundu fólkaskaði staðist burturúr, um nakar var umborð. Hesin boðin [...] tá ið Líðarenni kallaði og bað um hjálp. Teir vóru staddir á Fiskanesbankanum. Hetta var í seinastu løtu. Beint eftir, at teir høvdu havt samband, misti Líðarenni streymin. Bakur setti fulla ferð á eftir

var ein minniligur dagur. Tónleikurin í útvarp­inum stendur frá sum vanligt. So kemur steðgur í eina løtu. Síðan verður sagt: “Her er ein frá­boðan. Fyrrverandi keisarin, sum hevur verið sjúkur, er funnin [...] at tú skal fara heim skjótt. Og eg vil so fegin hitta teg,” sigur hann. Vit sótu so saman eina góða løtu. Eg gav honum ein drekka­munn, og vit lósu úr Bíbliuni. Kona hansara var alla hesa tíðina komin trúføst [...] fara, og hann segði: “Eg komi aftur næsta sunnudag”, og tað gjørdi hann. Tá fingu vit aftur eina góða løtu saman. Hann segði, at hann skuldi koma aftur næsta sunnudagin, beint áðrenn eg skuldi fara heim, men