bjargast kundi. Pápi var rættuliga ovfarin av arbeiðskonuni har í húsinum. Hon var farin í ringasta veðri at hjálpa við bjargingini. Hon var enntá farin í buksurnar hjá Jens Mohr, sum hon hevði smoygt seg
mánadag seinnapart um fýra tíðina gjørdist vindur. Hildið verður ikki, at tað kann hava verið av veðri, at báturin var farin. Christian hevði ánilsi Solveig greiðir frá, at hon var komin úr Skúvoy norður
fiskar ta greipuna gera.” Eisini vandin við flugu og maðki var har tann sami. Í lýggjum og vátum veðri, kom maðkur í: so at ” at toskurin, sum tit har hongdu á træ, skjótt skríða skal skarpur, eg meini
blev begge to Kammerater Afholdsmænd i Thorshavn Afholdsforening. Mundi verðið fyribeindur av einum veðri Niclas Andreasen har været en flittig, dygtig og paalidelig Arbejder i de forskellige Hverv paa Land
ar, mugu aldurnar ikki verða meiri enn fimm metrar høgar. Men annars kunnu teir arbeiða í øllum veðri. Og har er sanniliga ringt veður viðhvørt. Akkurrát sum í Føroyum. Hann sigur, at tey hava ikki mist
Heinesen, har ið hann um fleiri blaðsíður greiðir frá einari ferð inn á Skálafjørðin í vánaligum veðri, og hvussu væl honum dámar at vera hjá skyldfólki á Glyvrum. Longu í hesum stubba kennir lesarin brot
skjótari og lættari at koma yvir, tá ið ljós og summar er. Tó. Menniskja er so løgið. Í tí vakrasta veðri – við sól og summari – kunnu vit knappliga koma at hugsa um, hvussu vakurt tað kann verða um jóltíð
skjótari og lættari at koma yvir, tá ið ljós og summar er. Tó. Menniskja er so løgið. Í tí vakrasta veðri – við sól og summari – kunnu vit knappliga koma at hugsa um, hvussu vakurt tað kann verða um jóltíð
at Moe hevur verið orði, hvussu sterkir og harðbaldnir, føroyingar eru í teirra dagliga strevi á veðri og vindi. Til dømis greiðir hann frá einum manni, sum var áhaldsin ein morgun, hann fór til útróðrar
fara innar og gneggja at boða mær frá, at tað er einki gott hugskot at standa á bási í sovorðnum veðri, greiðir Heðin frá og minnir á søguna um kenda havnamannin, har teir javnan smakkaðu sær á, tá riðið
