hava stuðul úr barsilsskipanini, uttan at eiga eitt barn. – Við samkyndum foreldrum koma vit eisini í ta støðu, at rættur og ábyrgd fylgist ikki at. Tað er nevniliga bara tann, sum eigur barnið, sum hevur

at vegleiða og stuðla teimum, sum av kærleika til yrkið stríðast og strevast við at fortelja okkum ta góðu og autentisku søguna. Tað sær so lætt út, men vegurin fram til úrslitið er alt annað enn breiður

samgongan heldur. Vit vænta eisini, at Samhaldsfasti ikki longur verður skattaður tvær ferðir. Men bara ta einu ferðina. Hetta givna vallyftið vænta vit somuleiðis, at nýggja samgongan heldur. Á tíðindafundi

samfelag. Soleiðis tryggjar tú, at fólkið eigur tað, sum fólkið eigur, og at fólkið fær eina vælferð fyri ta ogn, sum fólkið leigar út. Okkara fullveldi er væl og virðiliga fíggjað. Men sambandspolitikkurin hjá

samstarv kundi havt fyri so mong. Helst orsakað av politiskari paranoia, fekk hendan útrættaða hondin ikki ta móttøku, sum heilsustarvsfólk høvdu vona og roknað við. Nei, boðini úr heilsumálaráðnum vóru púra greið

hetta ikki í hesum føri..." Erkabiskupsdømið leggur aftrat, at tey eru samd í, at familjan ikki fekk ta jarðarferð, tey ynsktu, og biskupsdømið upplýsir eisini, at nevndi prestur ikki longur sleppur at halda

nakrar fáar milliónir krónur. Men eg ivist ikki í, at tað er júst henda skipan, sum hevur skundað undir ta fantastisku gongd, at barnafamiljurnar nú aftur fjølgast í Tórhavnar Kommunu. Og tað er sjálvur hj

Men tað er sanniliga eisini at blanda seg uppí danskan politikk. Tað er í veruleikanum at taka alla ta donsku skipanina til gísla eftir valið. Og tað er altso ein uppíblanding, sum er nógv, nógv meira víðgongd

margfeldi, er alneyðugt at vit fáa eina nýmótans lóg, sum greitt ásetir, hvussu vit umsita og røkja ta føroysku náttúruna, sigur Umhvørvisstovan.

grundarsteinurin og hevur avgerandi týdning fyri at skapa ein góðan skúla. Læraraútbúgvingin má altíð hava ta dygd, sum krevst til at útbúgva góðar framtíðar lærarar. Ansast má altíð væl eftir starvsfólkum – bæði