hevur umsorgan fyri seyðum sínum. Jesus er hirðin og vit, hin kristna kirkjan, eru seyðirnir. Alt Jesu lív vitnar um, at hann hevur umsorgan fyri okkum. Hann gjørdist menniskja fyri at vit ikki skuldu [...] tað er at geva henda kærleika víðari til tann neyðstadda, forfjónaða, vrakaða og útstoytta. Hesin Jesu kærleiki kom til sjóndar á krossinum og uppreisnini og vit eiga hann við at geva hann víðari til onnur

hevur umsorgan fyri seyðum sínum. Jesus er hirðin og vit, hin kristna kirkjan, eru seyðirnir. Alt Jesu lív vitnar um, at hann hevur umsorgan fyri okkum. Hann gjørdist menniskja fyri at vit ikki skuldu [...] tað er at geva henda kærleika víðari til tann neyðstadda, forfjónaða, vrakaða og útstoytta. Hesin Jesu kærleiki kom til sjóndar á krossinum og uppreisnini og vit eiga hann við at geva hann víðari til onnur

hjá Mel Gibson er uttan iva tann mest blóðiga og sterka lýsingin av teimum seinastu 12 tímunum av Jesu lívi, sum nakrantíð er gjørd. Vit skulu ikki dvølja við krossins pínu og ræðuleikar, fyri at dyrka

páskalilja fram. Jesus livir! Hann, ið doyði á krossinum, livir. Guð hevur prógvað, at offurgerð Jesu, er fullgott offur. Tað er fullgjørt! Alt! Deyðin ? eisini hesin seinasti fíggindi ? er sligin. Myrkrið

kunnu peika okkum ímóti. Nú er í Jesu orðum ikki talan um træið sum so, men um víntræið ? hetta træið, ið fyrst og fremst umboðar gleðina og tað gleðiliga, eisini sambært Jesu orðum her: »Hetta havi eg talað

upp í sjey tægur av molum, ið vóru til avlops. Mark. 8, 8 Breyðið varð høgt mett í Ísarels landi á Jesu døgum. Ísarelsmaðurin helt breyðið vera heilagt. Tað var størsta gáva, Guð gav fólki sínum. Í breyðinum [...] skal ikki hungra, og tann, sum á meg trýr, skal aldri tysta.? Eisini fyri okkum verður frásøgnin um Jesu undurgerning sett fram sum eitt tekin, eitt tekin til trúgv. Evangeliið vil læra okkum at trúgva á

upp himmiríkis dyr. Hurðina inn til Guds ríki kann bara Gud lata upp fyri menniskjum, og bara fyri Jesu Krists skuld og rættvísi hansara verður hon ein dag latin upp. Tí menniskjans rættvísi fær ongantíð [...] sostatt ein rættvísi, sum letur upp hurðina inn til Guds ríki fyri menniskjum. Og henda rættvísi er Jesu Krists rættvísi. Til Guds kemur eingin uttan eftir náðinnar smala vegi, og tí er alt tað, sum vit [...] hann longu hevur gjørt alt, ið neyðugt er. Evangeliið til okkara er, at tað finst ein náðivegur. Fyri Jesu Krists skuld vil Gud hava við okkum at gera og longu í dópinum bjóðaði hann okkum lut í lívinum saman

eingin krúna. Men hví leita til Jesu kross, um tú kanst vinna lívið við dugnasemi, ídni og peningi, kann vera spurt. Júst her kemur boðskapurin okkum øllum á møti. Við Jesu kross savnar Gud alla mannaættina

júst tað, sum týðiliga merkir frásøgnirnar um Jesu uppreisn. Vit hoyra líkasum endurljóðið av tí ófatiligu gleði, sum fylti tey fyrstu vitnini. Uppreisn Jesu er nakað heilt einastandandi. Enntá sigur Guðs [...] ikki hin einasti - fleiri fylgja honum. Tað er tað, hetta ørindi vil siga okkum. Tá ið vit lesa um Jesu uppreisn, er tað við einari sterkari kenslu av, at hon hevur ikki sín líka. Nakað líkandi er ikki

mínari hjálp. Tað er hin neyðstaddi, eisini um hann er fíggindi mín. Annars var vanliga fatanin á Jesu døgum tann, at næstin bert var landsmaðurin ella enntá bert trúarfelagin. Meðan hin skriftlærdi hugsar [...] okkum sjálvi, so at vit eisini síggja tey medmenniskju, sum Guð hevur sent á leið okkara og Hoyra Jesu orð, sum orð til okkara, tá ið hann sigur: »Far tú og ger so við«. Emil Olsen, prestur