Jesus er ikki komin at døma, men fyri at frelsa. Og tað eigur einhvør syndari ? stórur ella lítil ? at vita. Alt Jesu virksemi í heiminum miðaði móti hesum ? at frelsa og bjarga hinum neyðstadda. Hann

Einki orð her á foldum er betri og yndisligari enn orðið um Guðs kærleika. Mannakærleiki kann hava ósigandi virði. Tað er sum um at tað við mannakærleika fellur eins og sólskin yvir livið. Uttan henda

Hesi orð taka um pulsin hjá nútíðarmenniskju. Tess meiri tíð vit fáa, tess meira verður tala um, at vit mega hava eitthvørt »at sláa tíðina í hel við«. Og so verður tíðin fylt við skundmiklum virksemi

Gott at tað eru einglaorð, ið minna okkum um hetta. Annars høvdu vit ivaleyst gloymt tað. Tí vit halda so nógv av tí lítla Jesusi. Tá ið klokkurnar kalla í kirkju á jólum, streyma fólk úr øllum ættum.

Av Dávidi Harrin er mildur og náðigur, hevur umbæri og mikla miskunn. Hann vil ikki altíð seta at okkum og ikki goyma vreiði sína um ævir. Hann ferð ikki við okkum eftir syndum várum og lønir okkum ik

tá ið hann reið inn í Jerusalem. Tá ið vit hoyra hesa søgu á kirkjuársins fyrsta degi, er hon bara ljós og festlig. Øðrvísi er pálmasunnudag. Tá hómast langa fríggjadagur aftanfyri. So kunnu vit ikki lata

So má tað vera møguleiki fyri, at verða rivin út úr tí trygd, vit kortini halda okkum hava, um vit synda uppá náðina. Synda ikki longur! Hann hevði ikki sagt tað, um tað ikki merkti, at hesin møguleik

Danski presturin C. Skovgaard-Petersen sigur einastaðni frá einum minni, hann hevur úr einari lítlari sókn, har hann sum ungur var prestur. Ein sunnudag eftir gudstænastuna kom bygdaráðsformaðurin at

Vit hoyra um, at ein dag kemur Jesus aftur. Tað vita vit øll. Sunnudag eftir sunnudag standa vit uppi í kirkjum okkara og játta okkara trúgv, har eitt av liðunum er: Hann skal koma aftur at døma livan

Revar eiga holur, og himmalsins fuglar reiður, men menniskjasonurin eigur ikki so mikið sum hann kann leggja høvur sítt at. Tað einasta sum Jesus átti av týdningi var ein kyrtil, men hvussu hann hevði