Fariseararnir krevja tekin fyri at góðtaka Jesus sum frelsara og harra. Og at krevja tekin er tað sama sum at vilja sleppa undan at trúgva. Tað er tað sama sum at krevja prógv uppá sannleikan, hvør Je

Høvdu vit fingið høvið at sæð allar tær flottu kongakrúnurnar, og inn ímillum allar hesar lá tornakrúnan, so hevði tað nokk verið hon vit høvdu steðgað við, Jesus hevur borið hana. Vit megu ikki trúgv

Kristus hevur ikki avtikið lógina, so at hon ikki longur skuldi verið galdandi. Tvørturímóti hevur Hann sýnt okkum, at hon veruliga er galdandi, ikki bara sum ein útvortis regla - sum landsins lógir -

Hetta var tað, sum Símun Pætur upplivdi, tá ið hann stóð framman fyri Kristusi og fekk varhugan av, hvønn ið hann hevði fyri sær. Hann kendi seg óverdugan. Ella rættari sagt: Hann skil-ti, at hann var

Gud hevur eina ætlan við lívi okkara. Hann hevur ikki sett okkum inn í henda heim uttan ætlan og uttan mál og mið. Kristin trúgv er ikki bara orð oman á orð. Eitt lív í trúgv og kærleika eigur at spír

Vit kristnu eru limir á Kristi likami. Og Kristi likam er kirkn, samfelag teirra heilaga, sum vit siga í trúarjáttanini. Og vit gjørdust limir á Kristi likami í okkara heilagu dópsstund. Dópur er byrj

Jesus er ikki komin at døma, men fyri at frelsa. Og tað eigur einhvør syndari ? stórur ella lítil ? at vita. Alt Jesu virksemi í heiminum miðaði móti hesum ? at frelsa og bjarga hinum neyðstadda. Hann

Einki orð her á foldum er betri og yndisligari enn orðið um Guðs kærleika. Mannakærleiki kann hava ósigandi virði. Tað er sum um at tað við mannakærleika fellur eins og sólskin yvir livið. Uttan henda

Hesi orð taka um pulsin hjá nútíðarmenniskju. Tess meiri tíð vit fáa, tess meira verður tala um, at vit mega hava eitthvørt »at sláa tíðina í hel við«. Og so verður tíðin fylt við skundmiklum virksemi

Gott at tað eru einglaorð, ið minna okkum um hetta. Annars høvdu vit ivaleyst gloymt tað. Tí vit halda so nógv av tí lítla Jesusi. Tá ið klokkurnar kalla í kirkju á jólum, streyma fólk úr øllum ættum.