sjálvan, og tá játtar hon glað sína trúgv á Harran Jesus Krist og hon brúkar orð um Jesus, sum hon visti vórðu brúkt um Messias, sum Ísraelsmenn væntaðu skuldi koma ? Harri, Kristus, sonur Guðs, hann, sum

sjálvan, og tá játtar hon glað sína trúgv á Harran Jesus Krist og hon brúkar orð um Jesus, sum hon visti vórðu brúkt um Messias, sum Ísraelsmenn væntaðu skuldi koma ? Harri, Kristus, sonur Guðs, hann, sum

so fast um hond okkara slapp neyvan nakar av okkum bjargaður yvir um avgrundina. Hin góði hirðin visti tað og segði: »tey skulu um aldur og ævir ikki glatast, og eingin skal slíta tey úr hond míni«. Tann

um ljós og um sannleika ? ljósið avdúkar og leiðir ? sannleikin opinberar Guðs veg. Sálmaskaldið visti, at Guðs orð er ljósið og sannleikin »tey leiða meg at hinum heilaga fjalli og til bústað tín«. Fyri

so at tey kundu ganga vegin víðari fram.    Dávid var sjálvur pápi at nógvum børnum, so at hann visti hvat tað var hann sá fyri sær, tá ið hann nú sang takkarsálm til Guðs. Hann ímyndar sær, hvussu Guð

vist, at menniskjuni ella heimurin sóu, at hann sigraði, men av tí at hann livdi í Guds ætlan, so visti hann, at sigur var fyri framman. Og soleiðis er eisini lív okkara, sum hoyra Gudi til. Vit eru stødd

seg Messias ella Kristus. Hann kundi jú gjørt tað og lætið fólkið tilbiðið seg sum kong, men hann visti at hann var ein undangongumaður fyri einum, ið var størri enn hann. Í Talmud - lógini hjá jødunum

tá: »Um tú nú visti, hvat ið tú komst at verða føddur til, at alt kom at verða tað sama, sum tú nú hevur upplivað, sami barndómur, sami uppvøkstur ? tey 30 árini í fangahúsi. Um tú nú visti alt hetta fr [...] teir ikki orkaðu at bera revsingina. Og so var tað ofta eg, sum talaði við teir og var um teir. Eg visti jú betur enn mangir aðrir, hvat ið tað vildi siga at sita innistongdur. Og mangar ferðir varð eg teimum

Øll fýra evangeliini rokna við tí, at Jesus visti at leiðin, hann gekk, var leiðin hjá hinum líðandi Harrans tænara. Soleiðis var spáað í hinum Gamla Testamentinum. Jesus var ikki tann Messias, sum fólkið

álit. Hann sigur: »Sig tað bert við einum orði, so verður drongur mín frískur«. Av egnum royndum visti hann, hvønn týdning tað hevði at geva boð og at vera lýðin. Og tað sama valdið, sum hann hevði í sínum