fyri ein uppaftur størri tapi lá í høvdinum á teimum flestu. Jan Andreasen heldur ikki, at tað hevði gjørt stórvegis mun, um Todi Jónsson og Jákup Mikkelsen høvdu verið við. – Nú ræður um at fáa henda dystin [...] – Vit koma ongantíð inn í dystin, eru als ikki klárir frá byrjan og áðrenn vit hava vent okkum, er støðan 3-0 til EB/Streym, sigur hann. Um orsøkina til, at tað gekk so galið sum tað gjørdi, svarar Jan [...] dystin aftur um bak ongantíð ov skjótt hjá okkum øllum, segði Jan Andreasen eftir dystin.

gjørdi av, at tingsetanin og ólavsøkan skuldu verða um eina leið – í sjálvari havnini hjá Tóri - og væl hevur vignast. Rumbul á Dalatingi Føroyingar hava kvøðið nógv á ólavsøku, og tað var tann tíð, tá kvæðini [...] Haraldsson alt Noregi kristnað, og Tórur gudur var fallin. Havnin mennist Men Tórshavn í Føroyum fór ongan veg. Navnið varð varðveitt, og sum fráleið gjørdist tingstaðurin og skipahavnin tann sanna miðstøðin [...] embætisfólkini, handilin og skansin. Her vaks ein almúga upp og higar mátti tú til at klára upp, at keypa og selja. Gjøgnum hesar mongu øldirnar hevur Havnin ment seg við størri og smærri fetum. Í 1866 varð

mýkir vøddar og spengur og kínir og strýkur, so at konan verður óstill, andar djúpt og sendir bønandi og stimbrandi eygnakøst. Hon leggur seg á ryggin, og yvirlæknin mýkir og strýkur og knoðar og nippar í [...] okkurt við hand-. Og útvarpsfólkini (og nógv onnur, sum eru ósikkur í føroyskum) hoppa eftir og brúka tann óføroyska formin. Í øðrum londum duga fólk at fáast við mál og málbøkur og registrera allar formar [...] fingið vomb og vil og langa og mør og koku. Tó hevur eingin enn fingið rukkulakka, og tað kemst helst av, at føroyingar ikki eru jóturdýr. Heldur ikki er nakar sjúklingur sæddur enn við hornum og hala. Alt

knýttur at hópinum hjá Sigfríði Clementsen og Magna Mohr. Umframt tað tryggjaði EB/Streymur sær eisini unga og sera evnaríka Gudmund Nielsen, og við honum og hinum nýggju monnunum, hevði EB/Streymur styrkt [...] eingin av nýggju monnunum er fallin til er eitt. Nakað annað, og nógv meiri avgerandi er, at restin av liðnum heldur ikki tykist at trívast á vøllinum í eins stóran mun og teir gjørdu í fjør. Tískil er [...] Ósemjur við venjaran hava fingið annars siðiliga og róliga mannin at klamsa hurðina aftur eftir seg. Fyribils eitur tað, at henda hurð ikki verður latin upp aftur og at Egil á Bø er givin at spæla fótbólt. Hetta

við lív og sál Og Jan Müller? ÁRNI: Jan hevði kamar í kjallaranum við Landavegin hjá Miu og Eiden. Og tað var eitt mekka fyri okkum. Eitt eyka heim. Tað var sera ofta, at vit bara sótu har og prátaðu, [...] forvitnir næmingar og eygleiða heimin gjøgnum vindeygað. Skúli og heimaarbeiði liggja ikki fremst í huganum. Dreymurin er hinvegin at verða mitt í rokanum við mikrofonini og penninum. Og tann dreymurin gerst [...] samfelagsviðurskiftum. Pápi hansara helt Politiken og Aftenposten, og tað var ikki ein og hvør, ið gjørdi tað. Pápi mín helt Berlingske Aftenavis, og Árni hevði eisini stóran áhuga fyri samfelagsviðurskiftum

læknin hevði kannað hana og diagnosan ljóðaði, var tað ikki júst tann diagnosan, Eyðna hevði væntað. Hann segði, at hon var komin at eiga, og at tað var her og nú. Boð vóru send eftir tyrluni til sjúkraflutning [...] Leygardagin gjørdist Eyðna tó verri fyri, fekk fepur og lá heima og spýði. Sunnumorgunin settu tey seg í samband við læknan, tí skilið var tað sama. Klokkan 11 fingu tey tíð hjá læknanum heima á Sandi. - Tað [...] Men her er talan um eitt at teimum heilt hugnaligu sjokkunum. Eyðna og Hans Eivind hava verið saman í níggju ár og gift í fimm, og hetta er fyrsta barnið hjá teimum. Spurd, um tey hava roynt at blivið

tað vera ráðiligt at gjøgnumføra ein veðurharðan dag aftrat. – Vit vóru úti á pørtum av rutuni og forhoyrdu okkum annars um veðrið aðrastaðni, og tá vit søgdu súkklarunum, at vit ætlaðu at avlýsa teinin, [...] eisini sítt at siga, at avgerðin í bæði einstaklinga- og liðkappingini longu var fallin, so har hevði ikki verið tað stóra at kappast um kortini. – Tá hugt verður at veðrinum, sum tað bleiv seinnapartin [...] Eftir leygardagin, tá súkklukappingin var darvað av vánaligum veðri í Suðuroy, var gjørt av at avlýsa seinasta teinin sunnudagin, sum var úr Tjørnuvík til Havnar umvegis Saksun og Gomlurætt. Veðrið var

vunnar ígjøgnum eitt inniligt og langt lív saman við Gudi og eini opnari bíbliu. Hesa løtuna rann mangt og hvat í hugan hjá vinum og kenningum, sum mangan hava sitið undir vektini av hansara prædikum, bornar [...] Røddin og pennurin eru tagnaði. Hann var lýðin, tá Harrin kallaði á hann, og hann hevur arbeitt meðni dagur var. Nú er tað teirra uppgáva, sum eftir eru at føra kyndilin víðari. “Ein kappi er fallin millum [...] Vinir, kenningar, blaðhaldarar og stevnuluttakarar ígjøgnum ein heilan mansaldur, steðgaðu á og hugsaðu um mannin, sum ótroyttiliga hevur talað og skrivað um sínar innastu andaligu sannføringar, vunnar

stórt, og fólk vóru bæði jalig og neilig. Nú vita fólk hvat vit standa fyri, fjepparaskarðin veksur stútt, og bæði 5 ára gomul smábørn og 60 ára gomul koma yvir til okkara og halda, at vit eru kul og gera [...] valin leygarnáttina eftir, at vit hava spælt í Føroyum, og har eru vit høvuðsnavnið og skulu enda festivalin. Vit hava glett okkum leingi til hesa konsertina, sum er sera stór, og tí vóru vit í iva um [...] So tað er perfekt, og nú gleða vit okkum veruliga at sleppa upp til Føroya og bara vera har í eitt døgn ella so, slappa av, og síggja tey aftur, sum vit kenna har uppi, sigur Nik. - Og eisini at síggja náttúruna

Tjaldur. Pápin var farin frammanundan, og nú fóru mamman og børnini. Tað var illveður á leiðini, og hetta var ein drúgv ferð. Ferðin heim tók fýra samdøgur, og Tjaldur lá bakk í eitt hálvt samdøgur við Hetland [...] fingre" og holdt af at se tingene spire og gro. Hun var et varmt og positivt menneske med et lyst livssyn, som skønnede på de nære ting i tilværelsen, og som havde et nært forhold til sin familie og sine [...] Anders og Matildu var, at hon fór niður undan krígnum, og slapp ikki heim aftur eins og so nógvir aðrir føroyingar. Matilda arbeiddi á einum dómarakontóri í Keypmannahavn, og tá hittust tey bæði og giftust