sinnalagið, sum svarar til 5. boð, er tað fyrigevandi sinnalagið. Tað, ið ikki søkir egnan rætt og æru, men heldur roynir at skapa frið og semju. Ógjørligt er at gera nágreiniligar reglur fyri hesum, og tað er [...] heldur ikki tað, Jesus ger, tá ið hann í fjallatalu síni nevnir tvey dømi, sum lættliga kunnu koma fyri. Fyrst sigur hann, at tað hevur størri týdning at verða samdur við bróður sín enn at bera fram gávu [...] honum. Nei, fyrst eitur tað: ?Tváið tykkum, reinsið tykkum og fáið illgerðir tykkara burtur frá ásjón míni; lættið av tí illa. Lærið at gera tað góða, leggið dent á tað, sum rætt er, hjálpið neyðstødddum,
akurin tó longu hvítur til skurðar. Og hin stóri, búni akurin er sjálvsagt mannamúgvan, ikki bert her, men aðrar staðir við, sum leitar til Jesusar fyri at hoyra orð hansara og er til reiðar at taka ímóti [...] fólk í stórum tali koma út til hansara. Um hesa stóru mannfjøld, sum komin er út hagar, nýtir Jesus so myndina av akrinum, sum staðin er. Hóast tað enn eru fýra mánaðir til vanliga akurskurðartíð, so er [...] in, sum vegna syndafallið varð stongd fyri menniskjum, latin upp aftur, og menniskjað eigur nú vón um ævigt lív, tað lívið, sum Gud av fyrstantíð skapti okkum til. Men frelsugerningur Jesusar og fylgjur
Hurðina inn til Guds ríki kann bara Gud lata upp fyri menniskjum, og bara fyri Jesu Krists skuld og rættvísi hansara verður hon ein dag latin upp. Tí menniskjans rættvísi fær ongantíð brúk fyri evangeliinum; [...] hurðina inn til Guds ríki fyri menniskjum. Og henda rættvísi er Jesu Krists rættvísi. Til Guds kemur eingin uttan eftir náðinnar smala vegi, og tí er alt tað, sum vit sjálvi royna at gera fyri at vinna okkum [...] menniskjans rættvísi letur upp himmiríksi dyr. Vit hava oftani lyndi til at halda, at hetta er tí, at hon ikki er verulig rættvísi. Til dømis halda vit, at rættvísin hjá farisearunum bert var nakað útvortis
vita, at vit eru verjuleys tá ið álopsmaðurin slær til, so stendur tað kortini fast, at um vit eru ótrúgv, verður Guð tó trúgvur. Um vit venda okkum til Jesus, so er hann talsmaður okkara hjá faðirinum, [...] Tí er ikki neyðugt hjá nøkrum at geva eftir og tapa. Vit eiga at takka Guði fyri, at hann tekur sær av júst slíkum. Takka fyri, at eg eisini í dag, tá ið hjarta dømir meg, kann krúpa í lívd undir tí sannleika [...] Hetta ørindi úr 1. Jóhannesar brævi, stóð á kórsvegginum í kirkjuni í míni heimbygd! í mínum uppvøkstri. Hvat vil tað siga, at Guð er størri enn hjarta okkara? Jú, at hann í miskunn sær undirstreymin í
løgdu pálmagreinar fyri Jesusi pálmasunnudag, men gjørdust ill, tá ið hann brúkti koyrilin í templinum og róptu burtur við honum, tá ið tey skuldu fylgja tí líðandi frelsaranum á vegnum til Golgatha. Nei, [...] trúgvandi. Tað nyttar einki, at vit vilja gera vegin til lívið breiðan, hann er og verður hin smæli og knortluti vegurin, og tey, sum ikki vilja ganga hann, fara til grundar, um tey so syngja Hosianna 100 ferðir [...] aftursvarð, hann skrivar einum av vinum sínum, sum kann tykjast vera í eini slíkari støðu, vera andaktin til okkara í dag: »Kæri vinur mín! Tað er altíð ein stórur saknur ikki at hava trúgvandi vinir at liva
ikki krógva okkum fyri. Tað hava verið lívsáskoðanir, sum siga, at menniskjan er góð, henni tørvar bert kunnleika um rætt og skeivt, sannleika og lygn. Hetta sigur kristindómurin nei til. Menniskjan er ónd [...] Men skriftin hevur lokað alt inni undir synd, til tess at fyrijáttanin av trúgv á Jesus Krist skuldi verða givin teimum, sum trúgva! (Gal. 3,22). Tað er ikki annað og meir at siga um okkara gamla menniskja [...] ónd, hon er syndari. Hetta sigur kristindómurin nei til. Hetta hava tveir heimsbardagar í okkara øld prógvað. Men kristindómurin talar um frelsu frá syndini soleiðis, at hon ikki verður tilroknað. Ikki
hjartað sær. Og her hava verið, er, og kemur til allar tíðir at verða ymiskar fatanir. Tí tað, ið er ein sjálvfylgja fyri ein, kann hava djúpari týdning fyri ein annan! Mong síggja Jesus við eygunum, meðan [...] nøkur geva sær stundis til at steðga á og hyggja longur inn í spegilin, og her síggja tey myndina av hinum æviga Harra í honum. Sum Káin, Jónas og Nastanael kunnu vit fjala okkum fyri ásjón Guðs. Og tað er [...] vit í okkum sjálvum eru máttleys, og øll virðir her svíkja, tá kunnu vit geva okkum fult og heilt til Harran. Lærusveinarnir síggja Jesus. Andreas kallar hann Messias. Filippus lýsir hann sum tann, ið
Kristus hevur við lívi sínum givið okkum glæmuna, ið gevur orku til at standa ímóti í øllum lívsins viðurskiftum Í honum er ongin fordøming fyri tey, ið hvíla í honum og hava fult álit á hann! Amen. Andreas [...] síggi hann. Eg trúgvi á Guð, eisini tá hann tigur«. Yrkingin er ein vitnisburður og eitt neyðarróp til Guð um bjarging. Ígjøgnum stutta lív sítt hevur hesin unglingi gjørt sær nakrar hugleiðingar um lívið
hvørki fyrr ella síðani. Tað er so øðiligt alt, at okkara skil kennir seg heilt sett til viks. Soleiðis var tað eisini fyri teimum, sum upplivdu hinar fyrstu páskirnar. Tey vóru fullkomuliga lamslignir av [...] deyðans portur út. Men hesin boðskapur peikar eisini frameftir. Tað er vón fyri ein og hvønn. Vit eru ávegis móti okkara grøv. Men fyri tann, ið trýr á Jesus, stendur vónin um morgunroðan yvir grøvuni. Jesus [...] fyrsti, fleiri skulu fylgja honum eftir. Nógvir tankar vakna tá ið vit lesa hetta: Hann slóðaði veg fyri hinum. Hann reis upp, tí skulu vit eisini rísa upp. Tann, sum trýr á hann, skal liva um hann so doyr
avskeplað av hesi ræðuligu sjúku, sum hevði etið næstan allar tær hansara upp. Fyri nøkrum fáum døgum síðani var hann komin til hús míni. 130 km, hevði hann gingið, tí at hann hevði hoyrt, at hjá okkum var onkur [...] var alt annað enn kvirt, tó at órógvandi og inniliga kom spurningurin til mín: »Hvør er næsti mín?« Og sum tað einasta svarið sá eg fyri mær ein svartan eldri mann, eitt likam fult av sárum, og eitt andlit [...] sum vit vóru før fyri at veita honum«. So ágangandi og nær kann svarið uppá spurningin: »Hvør er tá næsti mín?« eisini vera. Tá ið vit síggja neyðina hjá einum øðrum, hava vit skyldu til at hjálpa so frætt