umhvørvi, sum ein morgun fyri mongum árum síðan, tá ið norski prædikumaðurin Ingibret Torkilsen, eftir at hava dvølt eina óveðursnátt á fjøllunum, fekk grivið seg upp úr kavanum til ein nýføddan dag ? og [...] sólarris av høgum himli. Soleiðis kendist Jesu koma í heimin fyri teimum, sum livdu í samtíðini. Og soleiðis kennist koma hansara enn í dag til hvønn tann, sum situr í myrkri og skugga deyðans. Hann veikir

ella ímóti okkara vilja - altíð vera okkum til bestu hjálp. Tað menniskja, sum hevur tikið ímóti Guði við trúgv á Jesus Kristus, tað hevur fingið eina vón fyri framman, - eina vón um ævigt lív saman við

hansara opinberar kærleika Guds til heimin. Jesu sáttardeyði er Guds kærleiki til okkum øll. Vit hvíla í tí, Jesus hevur gjørt fyri okkum. Tað er okkum nóg mikið til lívs og til frelsu. Jesus vann okkum lívið [...] kunnu vit ikki arbeiða okkum fram til; men vit fáa tað av náði. So kanst tú liva títt lív av náði Guds alt til tín evsta dag. Gev ta gávu, tú hevur fingið, víðari til tín næsta. At liva satt lív er at [...] góðu gávur, og geva tær víðari til tey menniskju, vit møta á lívsleið okkara. At liva satt lív er at liva við ævinleikanum fyri eyga. Í gudstænastuni fært tú megi og mót til at liva og virka í heiminum.

saman og siga orðini rætt! Vælsignaðu heim, har søgan um Jesus verður søgd aftur og aftur fyri smáum barnasinnum, til tess at tey mega kenna hann tá ið hann kemur! John S. Myllhamar, trúboðari  [...] Á einum chatolli í stovuni stóð eitt bílæt av pápanum, men tað var so undarliga slitið og handskað til, so at hann undraðist yvir, hví tey høvdu eitt sovorðið bílæt standandi frammi av pápanum. Men hann [...] byrjaði hon at siga teimum frá pápanum, hvussu langt burtur, hann var, hví hann mátti vera har, tað var fyri at tey kundu hava tað gott heima osfr. Og meðan hon fortaldi, fór bílætið runt millum tær smáu ba

medmenniskjað vórðu misrøktar? Men vit vita eisini, at »alt til ellisár eri eg hin sami«, sigur Guð. Eisini ein løta eigur at vera til avlops fyri hann. Amen. [...] Harri, um eg má biðja um undurverk, tá ger meg til betri menniskja. Fyri øllum er ein avmarkað stund, og ein og hvør lutur undir himlinum hevur sína tíð. Prædikarin 3,1 Tíðin líður, eins og hon altíð hevur [...] samlast saman í frítíðini og til ítrótt og gaman. Tey hittast og gerast góð, hvør við annan. Vinirnir flyta burtur og heim í ævigar bústaðir, og sum árini fara, verður verri fyri hin einstaka at mynda nýggj

komin niður til jarðar fyri at ganga. Og Jesus er bangin fyri deyðanum, í angist er sveitti hansara eins og blóðsdropar, og sum altíð biður hann ikki um sín vilja, men um vilja Faðirsins. Fyri okkum er trupult [...] at hann er deyður og risin upp, og er farin til himmals at tilbúgva stað fyri okkum! Tí vilja vit takka Jesus fyri, at hann í Getsemane stríddi stríðið fyri okkum! Amen. Andreas Andreasen [...] tekur hann Pætur og synir Sebedeusar við sær! Og hann sigur við teir: »Sál mín er sorgarbundin heilt til deyða. Verið her og vakið við mær. Biðið, at tit ikki mega koma í freisting!« Men Lærusveinarnir sovna

Jesus og lærusveinar hansara sær niðan til Jerusalems, fyri har at taka lut í páskahaldinum. Men fyri Jesusar viðkomandi, so var hetta vegurin til endans. Vegurin til krossin á Golgata. ? Krossurin er tí [...] við honum fáa vit tann friðin og ta gleðina í hjarta, at ósigurin vendist til sigurs, sorgin broytist til vón og deyðin til lív. Tað er hendan lærdómin, vit trúðarlaga sæð kunnu fáa av føstuni. Amen. [...] Men hann tók teir tólv til sín og segði við teir: »Sí, vit eru á ferð niðan til Jerusalem, og alt tað sum skrivað er av profetunum, skal fullbúgvast menniskjusoninum. (Luk. 18,31) Vit eru nú byrjað upp

Tá kemur Jesus úr Galileu til Jordans til Jóhannesar at verða doyptur av honum. (Matteus 3,13) Dópur Jóhannesar var fyri Jesusi eitt slag av vígslu til starvið. Síðani ferðaðist hann um landið í eini tvey [...] um kærleika Guðs til øll menniskju; hetta at Guð elskar okkum og at hann kemur til okkum til hjálpar í stríðnum móti tí ónda. Guð leitar eftir hinum týnda, og tann sum vendir aftur til hansara og iðrast [...] tvey, trý ár, inntil leiðin at endanum lá til Jerusalems, og har Golgata. Jesus samlaði til sín teir tólv lærusveinarnar og ferðaðist í høvuðsheitum um bygdaløgini í Galileu, Samariu og Judeu, har hann

leiðin upp til Guðs enn opin. Ta leiðina kann eingin steingja. Vissuliga kann tað sýnast eyðmýkjandi at koma til Guðs við tveimum tómum hondum. Og mong eru av tí slagnum, sum ikki vilja leita til hansara [...] av hinum og helt fyri: »Hvat skal eg gera við tveimum tómum hondum?« Hin gamli hugdi álvarsamur men vinarliga upp á sín unga vin, og segði so: »Hendurnar ? tær kanst tú folda í bøn til Guðs«. Hóast allar [...] okkurt, ið tey hava misskilt. Tí, tað er júst tá ið hendur okkara eru tómar, at rætta løtan er at leita til Guðs. Hann er læknin hjá hinum sjúku, ríkidømi teirra fátæku, hjálp hinna hjálparleysu. Ja, Bíblian

fyrigevi eg allar syndir tínar. Hetta er likam mítt, sum fyri tykkum verður givið (ofrað). Hetta er blóð mítt, sum fyri tykkum verður úthelt til fyrigevingar syndanna. Hetta er Jesu gevandi, fyrigevandi