tankar. Minst til bíbliuorðið í relatión til tekstin: »Hvør tann, sum hatar bróður sín, er manndrápari«, 1. Jóhs. 3.15. Um vit bara høvdu hoyrt tey róp og skríggj, sum eru stigin upp til himals og dagliga [...] feløgum, so ein má vera til reiðar til ikki at megna tað. Tá prátið kemur inn á skaðar og annað, sigur Lennie, at um tað knappliga ein dag skuldi borið so á, at hann gjørdist skaddur fyri lívið, hevði hann farið [...] Lennie sipar til júst hetta. Til seinast ynskja vit 16 ára gamla málmanstalentinum úr Chelsea, Lennie Pidgeley, alt tað besta í framtíðini, og vóna at hann ein dag fullførir dreym sín. Minst til navnið Lennie

risanum í harða bardaganum teirra millum, mátti risin fyri at tiggja lív lova Mykinesbúgvanum 3 sjaldsamar lutir, sum framyvir á hvørjum árið skuldu koma til Mykinesar, m.a. eitt stórt rekatræ, men eina varð [...] sjálvandi ikki at spotta ella speireka hesa okkara gávu og lívssamband, sum tá ið greinarnar fara til hendurs at berjast sínámillum ? tá tann eina greinin frøist yvir vanlagnu hjá grannagreinini, ella [...] veipanum at kappa greinina omanfyri av ella ein triðja roynir at royta nálir og bløð av greinini í neðra fyri soleiðis at fríðka seg sjálva ? heldur enn at tær allar áttu at peika á ta træið, har tær vóru settar

sk Lag skipar javnan fyri tiltøkum fyri føroyingum og fólki við tilknýti til Føroyar. Tiltøkini verða hildin í Oslo, og nærri upplýsingar um tíð og stað fáast við at venda sær til felagið á tlf. +4722674829 [...] biði um fyri hesum fólki, sum eg hevði so kært, at eg heldur vildi tola friðloysi og neyð, hat og deyð enn at maður og kvinna skuldu vaksa upp í Noregi og ikki vita, at tú doyði til frelsu fyri allar syndarar [...] ónin Hevur tú tørv á hjálp til at koma í ein kristnan felagsskap, ella ynskir tú at hjálpa til í andaligum arbeiði á fólkakirkjunnar grund í Danmark, so kanst tú ringja til: Hera Elttør, Aulum, tlf. 97473786

harri. Um tað var so, so høvdu vit verið noydd til at uppfinna ein guð til at vera við í teim ymsu viðurskiftunum, hevur ein heimspekingur einaferð tikið til. Og tað er ivaleyst rætt, tí tey menniskju, sum [...] brúk fyri einum Guði, munnu vera fá. Heldur man tað vera so, at stúran og ótti ræður okkara millum. Vit stúra fyri degnum í morgin, eru bangin, um vit fara at klára avbjóðingarnar, ið liggja til okkara [...] nakar ræddur maður, tvørturímóti vísti hann dirvi har flestøll høvdu óttast, men hann var ikki bangin fyri at viðganga, at hann kendi seg tryggan í áliti á, at Guð var við honum. kj.m.

gamlari tíð eru tey úr øllum bygdum komin til Havnar á Ólavsøku, til ting og stevnur, til fundir og samkomur, til leikir og ítróttir, til dans og skemtunar, til at hitta vinir og frændur. Ólavsøkan hevur [...] Ólavsøkan á henda hátt hevur haft fyri fólk okkara gjøgnum tíðirnar sum tað felagsband, sum bant fólkið saman; og hetta hevur haft sín stóra týdning fyri mál okkara, fyri kvæðini, dansin, søgurnar, okkara [...] líkamikið um tey eru eins væl útgjørd sum onnur til at taka á seg tey krøv, lívið setir einum. Tað er bara tað, at tey eru øðrvísi enn hini, sum eru nóg sterk til at seta reglur. Eina tíð vóru tað tey fátæku

ikki at ganga í kirkju, ikki at fara til altars, ikki at savnast um Guðs orð? At tað eisini er nakað, ið kundi verið rópt vanaheiðinskapur, vanafríteinking, vanahatur til livandi kristindóm? Kanska tað var [...] Ein ungur maður helt ein dagin fyri við eina eldri konu: »Tygum ganga bara í kirkju av vana!«. »Ja, er tað ein vani, so er tað ein góður vani!« svaraði hon. Ofta verður gjørt gjøldur burtur úr vanakristindómi [...] vanakristindómi, vanakirkjugongd, vanaaltargangi. Ikki minst hava tey, ið ikki ganga í kirkju ella til altars ella einki hava við kristindóm at gera, verið sera íðin at tosa um vanar. Men munnu mótstøðufólkini

aftur í gravarhelli. Tað æviga lívið vaknar til lívs og Jesus er sum hin fyrsti risin upp til dýrdar. Minst til góða menniskja! At hann hevur opinberað seg fyri kvinnunum, lærusveinunum og hundraðtals vitnum [...] eisini til okkum, nú páskahátíðin er farin afturum. So týdningarmikið hjá teim krstinu at minnast til, at hann hevur vunnið sigur, okkara Harri og frelsari, Jesus Krisus. Viðhvørt hava vit lyndi til at stúra [...] vit um at falla í fátt, tí dapurt lyndi er viðhvørt køvandi fyri sálarligan trivnað og sanna guðsbarnagleði. Minst til góða menniskja: Minst til at páskaboðskapurin aftur hevur ljóðað. Krossurin er tómur

roynt at flýggja frá ásjón Guðs og fjala seg fyri honum, men hevur lært, at tað ber ikki til, tí hvar enn eg kann finna uppá at fara er hann ? um eg stígi til himna upp ella setist eg við ytsta hav ella [...] Kortini so hava menniskju til allar tíðir roynt at flýggja frá Guði, líka síðani Adam og Eva krógvaðu seg fyri Guði millum trøini í Edens urtagarði, og altíð hevur grundin til tess verið hin sama, menniskjað [...] ræðslu fyri Guði royna menniskju so at doyva við ymiskum. Men livir ein eitt opið og erligt Guðs lív ? syndafrítt verður tað ongantíð ? so frøir hetta ein, at Guð er okkum altíð nær. Til fjals og til fjøru

ferð vit stara niður í dýpið, halda vit, at vit mega krøkja okkum enn fastari til leiðara okkara. Og so er størsti vandin fyri okkum enntá hann: at tað eru løtur, har vit ? í lættsinni sjálv hava hug at [...] (Sálmur 63.9) Tann tanki er ofta frammi í tí ísraelsku sálmabókini: at eitt menniskja má krøkja seg til Guðs. Og vit skilja tað so væl. Tí tað er nógv her á foldum, sum vil slíta okkum frá honum. Í veruleikanum [...] at slíta okkum leys úr hondum hansara. Soleiðis eru vit menniskju. Tá er tað gott fyri okkum, at orðið ikki bara ljóðar soleiðis: »Sál mín ei víkur frá tær«, men at skoytt verður uppí: »Tín høgra hond heldur

sannleikin »tey leiða meg at hinum heilaga fjalli og til bústað tín«. Fyri sálmaskaldið er hetta í fyrstu syftu halgidómurin, sum hann í løtuni ikki sleppur til ? men síðani Guð, har hann møtir honum. Vit koma [...] heilaga fjalli og til bústað tín. Sálmaskaldið biður um ljós og sannleika Guðs, so hann kann finna vegin og røttu leiðina í lívinum og aftur kunna samlast við hinum í halgidóminum til guðstænastu. Ein bøn [...] bøn, vit mangan hava fyri neyðini at biðja. Hann er staddur í myrkri og er sorgarklæddur. Menniskju søkja at honum. Hann fær ikki komið til halgidómin. Vit kunnu koma í hesa støðu, at vit kenna hetta myrkrið