ætlað verður longu hin 8. og 9. mai hildin uppboðssøla í Saksun. Fólk eru komin saman úr øllum Føroyum. Har hevur verið ein fólkahópur sum neyvan, hvørki fyrr ella seinni, er sæddur í Saksun. Timbur
kemur til tól og nýggjar viðgerðarhættir og eru farnir undir eina størri íløgu á hesum økinum. Í Føroyum er líknandi íløga gjørd á Suðuroyar Sjúkrahúsi og Landssjúkrahúsinum og ætlanir eru frammi um
m at fáa vøkru og dugnalig vágsgentuna at práta við, tí mangan kundi tað tykjast einsligt hjá føroyinginum í Norður-vest Jytlandi. Eftirmælið hjá mammu, sum lærari við Vágs skúla, er framúr gott.
Sandi. Hennara foreldur vóru Jacob Sofus Desiderius Poulsen, kendur sum Sofus í Garðinum úr Skúvoy, og Valgerður (Valla), sum var hálv íslendsk. Anna møtti manni sínum Angus Johnstone, tá ið hann var
bræði. Skiparin spurdi meg, hvat ið var frægast at gera. Eg segði, at undir slíkum umstøðum plagdu føroyingar at sigla vestureftir, har umstøðurnar ofta kundu vera betri. Tá kundi eisini komast í le av
lættliga taka agnið uttan at taka húkin. Hetlendsku húkarnir vóru eisini nógv smærri enn teir, sum føroyingar brúktu. Teir vóru bert ein fjórðing til støddar av teimum húkunum hjá føroyingum, men fyri
vanligt hjá gentum tá í tíðini. Tað vóru eisini nógvar av hesum gentum, sum giftust í Suðuroy. Hjá Malenu var tað soleiðis, at tá sesongin at vaska fisk var liðug, hevði hon framvegis áhuga fyri
Hesa ferð var betri tíð til júst hesa vitjan. Her má enn eina ferð takast til blíðskapin, sum føroyingar møta í Íslandi. Vertir á Norðfjørðinum var tann stóra fyritøkan Sildavinnslan, og tann sum stóð
førinum. Tann 17. februar var í røðini Hendur ið Sleptu ein frásøgn um Johonnu Thominu Joensen úr Nólsoy, systir Johannu Mariu Skylv Hansen. Hon giftist við havnarmanninum Cristian Joensen, Kristian í
eingin ivi um, Johan eisini í tí sambandinum hevur verið ein góður umboðsmaður fyri Føroyar og føroyingar. Nú býr hann saman við konuni í einum eldrabýli í Skjern í Jyllandi. Kenni ikki so nógv til
