styrki frá honum, ið øllum valdar. Við hesum vil eg lýsa frið og æru yvir minnini um kæra og trúfasta vin mín Sverra hjá Skála Palla. Páll
Vesturkirkja og eisini væl av fólki uttanfyri. Hugsi ofta um, hvussu nógv fólk veruliga kendu teg, sum vin og menniskja. Okkara vinarlag hevur tó eisini staðið sínar royndir; sum tá ið vit vóru í Danmark og [...] styrkja tykkum í hesum tungu døgum, nú tit hava mist tykkara elskaða: Son, beiggja, ommuson, gubba og vin, Høgna. Sagt verður, at tíðin lekir øll sár, og skal tað vera mín vón til tykkara. Men, tá ið saknurin [...] vónandi veita tykkum ein linna. Við hesu fáu og fátæku orðum vil eg lýsa frið yvir minnið um mín góða vin, Høgna á Borg. Hallur PS: Høgni! B36 vann 2-0 á KÍ leygardagin, ikki so gali ha? Helt at eg skuldi
við, kanska serliga norðurlendskum málum og enskum. Á ráðhúsinum minnast vit hann nú sum ein góðan vin og ein góðan starvsfelaga, ið altíð gav sær stundir til at tosa og vegleiða, tí hollur var hann í ráðum
Dávid kongur sang um Saul og Jónatan, tá Saul var deyður, vóru beinrakin og hóskaðu so væl um mín góða vin, Ólavur. Ómøguligt er í stuttari hugleiðing at lýsa Ólav, og alt tað hann avrikaði, og tí verður bert [...] ettin hava mist so ómetaliga nógv við honum. Ein sangara, eina fyrimynd, og ikki minst ein sannan vin. Men ikki bert vit hava mist. Øll, sum kendu hann og hoyrdu hann, hava mist. Men hjá tær, Anna, verður
følna er, sum tá vetur fjalir fløtur her. Veit eg aldrin síggja skal, vin mín koma glaður ímóti mær, og altíð fari eg, at sakna ein vin sum teg. Nú ævinleika tók teg sín veg. Lagnan førir meg sín veg, fari
Sjey mánaðir eru nú gingnir síðani Petur Arni so brádliga doyði. At Petur Arni skuldi fara her frá, bert 18 ára gamal kom sera óvart á okkum. Ongantíð høvdu vit hugsað tann tankan, at Petur Arni ikki
Sjey mánaðir eru nú gingnir síðani Petur Arni so brádliga doyði. At Petur Arni skuldi fara her frá, bert 18 ára gamal kom sera óvart á okkum. Ongantíð høvdu vit hugsað tann tankan, at Petur Arni ikki
Páll Petersen, býráðslimur Tú skrivar um ein borgara á Hamrinum á Argjum sum hevði eitt lesarabræv um vegin niðan á Hamarin, har hann greiddi frá hvussu ringur vegurin var. Undirritaði las sjálvur bræ
skilamann, sambandsmann! Hornamann, sum ikki enn hevur runnið hornini av sær. Vertskapsmann. Vinanna vin. ViljOrmur! Vorðið sum vágiligt og virðiligt navn! ið rýkur av raskleika, roki og rossi og Kornusar
helt, at slíkur drongur átti at fáa eitt kraftmikið navn. Tordenskjold líkaði væl navnframa navna og vin sín í Trondheimi, hin víða gitna herovastan í danska krígsflotanum og hann plagdi at taka til ørindi: