eg legði til merkis í Miðeystri var, hvussu ófatiliga intenst fólk liva. Tey ganga upp í alt við lív og sál og arbeiða, ballast, kjakast, dansa og eru í gongd mest sum alt døgnið runt. Ofta hugsaði eg: [...] ein luksuskendur tanki, tí prísurin, tey gjalda fyri at liva her og nú, er jú hóttanin um, at teirra lív er sprongt í túsund pettir í morgin, sigur Heini í Skorini og hyggur hugsunarsamur fram fyri seg. - [...] Javni streymurin av myndum á sjónvarpsskíggjanum av enn einum jøda ella muslimi, sum hevur latið lív í enn eini bumbutasøkn, sum hann ikki fær rist av sær longur. - Um tú situr og stúrir fyri, at tað

Lutron er ein háttur at loysa menniskju úr trældómi. At Jesus gav sítt lív “sum loysigjald fyri mong” merkir, at hann gav sítt lív fyri at fría menniskju úr trældómi. Hetta verður eisini stuðlað av versunum [...] sigur: “Tí at menniskjusonurin er ikki heldur komin fyri at vera tænaður, men fyri at tæna og at geva lív sítt sum loysigjald fyri mong”. Tað grikska orðið “lutron”, sum verður týtt til “loysigjald”, kundi

ferðir havt føroyingar á vitjan. Eitt gott lív Nú Hilda er 71 ára gomul, er tað eitt gott lív, hon sær, tá ið hon lítur aftur um bak. ? Eg havi havt eitt gott lív, við einum góðsligum manni og trimum børnum

ferðir havt føroyingar á vitjan. Eitt gott lív Nú Hilda er 71 ára gomul, er tað eitt gott lív, hon sær, tá ið hon lítur aftur um bak. ? Eg havi havt eitt gott lív, við einum góðsligum manni og trimum børnum

ferðir havt føroyingar á vitjan. Eitt gott lív Nú Hilda er 71 ára gomul, er tað eitt gott lív, hon sær, tá ið hon lítur aftur um bak. ? Eg havi havt eitt gott lív, við einum góðsligum manni og trimum børnum

sín­um. Tann eini tykt­ist lív­leysur, bláur í andlitinum, og hjá hinum tyktist at vera nær­um sama støða. Dreing­irnir fingu hvør sær hjarta­masagu í stundini. Tað kom lív í annan næstan beinan­vegin [...] . So at sigla til lands við báðum. Tá teir komu til brúnna á Tangasøluni, kom lív í hin drong­in. So út á sjúkrahúsið við fullari ferð, tí dreingirnir vóru ógvuliga kaldir av at liggja so leingi í sjó­num

sum melur við fullari ferð runt um sítt egna meldureyga. Tað er nakað soleiðis, eg síggi mítt egna lív. Eg eri ógvuliga virkin, og tað hendir altíð nógv rundanum meg. Men innast inni havi eg frið við meg [...] fáa hana av kósini. Tí má hon allatíðina stillast av nýggjum. Soleiðis síggi eg eisini mítt egna lív, tí eg havi góðtikið óvissuna, sum eina lívstreyt. Um mín máti at vera uppá særir ella skaðar onnur [...] onnur menniskju. Ella sagt øvut - um tú ikki megnar ella roynir at vera nakað fyri onnur, hevur títt lív lítla og onga meining. Hesin hugsunarhátturin gongur jú báðar vegir. Jú meir tú gevur av tær sjálvum

»Det uerstattelige«. Bókaheitið sipar til lívið hjá hvørjum einstøkum okkara ? títt lív og mítt lív. Tað er okkara egna lív, vit skulu fáa stuðul til, og mót uppá at liva við einum góðum grundarlag í uppvøkstrinum

Klaks­víkin og eystur­bygd­irnar í Eysturoy altíð vóru “vinabýir” undir grindarakstri. Tí tá galt tað um lív um at gera, hvar ið grindin skuldi leggja beinini. Øðin og tilvildin ráddi. Óan­sæð hvussu leikur fór [...] sær at skurðlæknar í skundi máttu skerja hann bæði á hondum og á báðum beinunum við - tí tað galt um lív! Lætt er at vera væl fyri í góðum lagi, tá ið alt ber við. Tí munur er á lívsins viðráki og andarisi

vápn, er nú kanska ikki ein so stór gáta hóast alt. Ótti er uni­ver­sellur og partur av okkara egnu lív­frøði. Øll kenna til ótta viðhvørt. Upp­runin til ótta er nevnliga at finna í okk­ara evolutioneru [...] vápn. Okk­ara innbygdi evolutioneri ótti leggur størsta dentin á yvirlivingina. Hóttanir um at okkara lív so ella so kunnu vera í vanda, eru tí serliga effektivar. Hesin grund­leggjandi óttin er grundarlagið