tosa um trupulleikan, tí so verður hann ikki valdur inn aftur. Tí haldi eg tað er djarvt av Høgna Hoydal, at hann stendur sum ein maður, nú løgtingið skal taka støðu til parlagið, men vit vilja nevnast

avgerðir mugu byggja á okkara egnu veruleikar. Og eg fari at enda at endurgeva farbróðir Gunnar Hoydal, sála, tá ið hann sigur um føroyska samfelagið: “Vit síggjast aftur hvør fyri øðrum, og tað er

efti trivnaðar-, heilsu- og undirvisingarøkjunum, tí hesi standa fyri 75% av fíggjarlógini. Kjartan Hoydal viðmerkti, at ein trupulleiki við hesum er, at vit hava yvirtikið skipanir á hesum økjum, sum eru

efti trivnaðar-, heilsu- og undirvisingarøkjunum, tí hesi standa fyri 75% av fíggjarlógini. Kjartan Hoydal viðmerkti, at ein trupulleiki við hesum er, at vit hava yvirtikið skipanir á hesum økjum, sum eru

høvdu verk hansara sannlíkt fingið nógv størri útbreiðslu. Ein annar føroyskur rithøvundur, Gunnar Hoydal, hevur skrivað soleiðis um skaldskapin hjá Jens Paula Heinesen: ”Her luktar, her angar, her fæst

í Skálum, Tummas Henriksen, ÁrnaM. Dam, Kristinu Háfoss, landsstýrismann í fíggjarmálum og Høgna Hoydal, landsstýrismanní fiskivinnumálum. Undir viðgerðini hevur nevndin býtt seg í ein meiriluta og ein