Í mong ár var Eysturoyarkappingin burturi, men fuglfirðingar hava blást lív í hana aftur, og verður hon spæld eftir sama leisti sum Klaksvíkskappingin. Tað vil siga, at fyrst eru tveir innleiðandi dystir millum fýra lið, og síðani verður spæld finala og dystur um triðjapláss.
Spælt verður um ferðasteyp, ið P/f Petur Larsen hevur latið, og tað kann vinnast til ognar við at vinna kappingina tríggjar ferðir á rað ella fimm ferðir tilsamans.
Fyrri innleiðandi dysturin var hóskvøldið millum ÍF og Víking, og har royndust gøtumenn og leirvíkingar betur, tí teir vunnu 4-2. Í hinum innleiðandi dystinum, sum var fríggjakvøldið, vann NSÍ 1-0 á EB/Streymi, men hóast bara eittans málið kom, var talan um nógvan álopsfótbólt, skilst.
Úrslitini merktu, at dysturin um triðjapláss beint eftir døgurða leygardagin skuldi spælast millum ÍF og EB/Streym, men av tí at hesin dysturin endaði við javnleiki 2-2, gjørdist neyðugt við brotssparkskapping. Hana vann ÍF 4-3, so tí gjørdist ÍF nummar trý og EB/Streymur nummar fýra.
Í finaluni millum Víking og NSÍ, sum var spæld seinnapartin leygardagin, vann Víkingur 2-1 og vann sostatt kappingina, meðan NSÍ bleiv nummar tvey. Líkt er til, at toppskjúttin í fyrraárið, Finnur Justinussen, er vælkoyrandi aftur, tí hann skjeyt fýra mál fyri Víking í báðum dystunum í kappingini.