Fleiri lýsingar vóru herfyri at síggja í einum blað, ið verður borið í hvørt hús í Føroyum, við orðinum “Bátatreff” við stórum stavum. Orðið “treff” hevur sítt støði í danska orðinum “træf”; orðið verður brúkt um tað at fólk koma saman, ið hava felags áhuga, t.e. eitt slag av stevnu.
Eg havi spurt meg fyri, hví ikki man bera til at nýta orðið “bátastevna”. Eftir hvat eg havi fingið upplýst, er hetta ein øðrvísi samkoma, tí her verður minni gjørt burturúr enn á bátastevnum. Tá ið tað snýr seg um áðurnevnda “treff”, koma bátarnir bara saman at hugna sær, syngja nakrar sangir o.tíl.
Tá eg ið fór at neyvlesa blaðið, sást, at borgarstjórin í hesi kommunu, ið skipar fyri, verður endurgivin fyri at at nevna hetta fyribrigdið “bátahugni”. Hann sigur: “Vit hava ikki ein festival, ei heldur eina bátastevnu (...). Hetta er snøgt sagt bátahugni (...)” . Og aðrastaðni sigur borgarstjórin sera skilagott “Vit vóna, at nógvir bátar koma við til bátahugnan, sum vit nú skipa fyri”.
Tískil er at undrast á, at fýra stórar lýsingar við orðinum “Bátatreff” eru í hesum blað.
Vónandi kunnu tey, ið seta lýsingarnar upp, veita ráð og mæla frá at nýta orðið “treff”, men heldur orðið “hugni”.
Orðið “treff” kemur javnan fyri í øðrum sambondum, t. d. “bindiklubbatreff”. Her skuldi eisini borið til at nýtt orðið “hugni”, t.e. bindiklubbahugni, ið eisini er vakrari og bæriligari orð. Í øðrum førum kundi orðið t.d. “-prát” ella “-ting” verið nýtt, um mett verður, at “hugni” ikki hóskar.
