Sunnudagin hevði Norðoya Gongufelag sett í Torraskránna eina gonguferð norður á Køtlarnar. Hóast tað var nakað váttligt, tá ið farast skuldi frá Vatnbrynnnunum við Ánagjógv, so vildu fólk ikki setast aftur. Hetta var seinasta tiltakið í Torraskránni hesaferð.
Tað blíðkar fyri hugaðum monnum, plagar at verða tikið til. Og so varð. Út á dagin bleiv turrveður og ferðin eydanðist væl, hjá teimum 25 fólkunum, sum fóru.
Vit vóru við í ferðirni til smáttuna, Dreymsóljan hjá boódanum á Myrkjanoyri, Archibald Black, sum størsti partur av ferðaini var ígjøgnum.
Steðgað varð á við smáttuna og skrivaði Líggjas í Bø eina heilsan í gestabókina, sum er úr træ givin úr Noregi, við tekstinum: Hytteboka fledur í træið.
Maria Olsen er forkvinna og undangongumaður í Norðoya Gongufelag. Tey høvdu lokkað Djóni Kunoy við henda túrin. Hann er tó ikki ringur at fáa við til ein slíkan gongutúr, hóast honum dámar væl at ganga í fjøllum sum eru 5000 m og hægri. Djóni hevur nýliga verið á 6960 m høga Aconcagua fjallinum í Argentina. Hesum greiddi hann eitt sindur frá eftir ferðini.
Men Djóni Kunoy var ikki komin langt niðan frá, tá ið tað lat í honum: Tað er kanska spennandi at ganga úti í heimi, men flottastu fjøllini til eru, eru í Føroyum.
Ferðin varð kallað ein stuttur vártúrur, sum tók umleið 3 tímar. So varð, hóast hann byrjaði nakað vátur. Men sum onkur av gongufólkunum tók til, eg havi ongantíð verið so vátur, at eg ikki eri blivin turrur aftur.
Orð og myndir: Dávur Winther
