Útlit eru til meiri tosk frá russum

 

Tað er ikki óvist, at Føroyar ikki kunnu fáa nøkur tons av toski aftrat frá russum úr Barentshavinum í ár, um Føroyar lata teimum nøkur tons av makreli aftrat.

 

Tað sigur Jacob Vestergaard, landsstýrismaður í fiskivinnumálum.

 

Hann vísir á, at av samlaðu føroysku makrelkvotuni í ár á stívliga 148.000 tons, verða 4.000 tons ikki útlutað beinanvegin, tí hesi tonsini verða til Havstovuna at ráða yvir. Aftrat hesum eru 8.000 tons, sum eru ætlað til aðrar vinnuligar royndir – og møguliga til býtishandil við onnur lond um veiðirættindi.

 

Jacob Vestergaard sigur, at í vár vístu russar ein ávísan áhuga fyri kanska at býta eitt sindur meiri av toski í Barentshavinum um við makrel úr føroyskum sjógvi.

 

- Vit hitta russar aftur í Reykjavík í Íslandi um einar 10 dagar, tá fiskimálaráðharrar í Norðuratlantshavi fara at hittast á árligum fundi. Við eitt slíkt høvi plagdu vit eisini at tosa saman landanna millum.

 

Landsstýrismaðurin sigur, at í Íslandi ætlar hann at finna út av, um áhugi framvegis er hjá russum at býta eitt sindur meiri av makreli um við tosk í Barentshavinum.

 

Í verandi avtalu við russar, er býtisfiskurin, sum Føroyar lata aftur fyri tosk úr Barentshavinum, makrelur og svartkjaftur, tó at russar í avtaluni fyri 2012 fáa nógv minni makrel enn í undanfarna ári.

 

- Við tað, at svartkjaftakvotan øktist, kundu vit lata russum í verandi avtalu væl meiri av svartkjafti, og tí minkaði parturin av makreli í býtisavtaluni.

 

Jacob Vestergaard heldur, at tað serliga er Rusland, sum er áhugavert í einum møguligum býtishandli fyri øktum veiðirættindum í hesum árinum.

 

- Líkt er ikki til, at vit koma nakran serligan veg í býtishandli við onnur lond, eitt nú Ísland og Grønland, leggur hann aftrat.

 

Landsstýrismaðurin fegnast annars um, at nógv betri javnvág er í avtaluni við russar nú enn áður.

 

- Í avtaluni við russar fáa vit nú væl meiri tosk fyri tað, sum vit lata undan Føroyum, og vit kunnu bara fegnast um, at meiri liggur eftir í okkara part, enn tað áður hevur gjørt í sínámillum fiskiveiðiavtalum landanna millum, sigur Jacob Vestergaard.

 

 

Tað er ikki óvist, at Føroyar ikki kunnu fáa nøkur tons av toski aftrat frá russum úr Barentshavinum í ár, um Føroyar lata teimum nøkur tons av makreli aftrat.

 

Tað sigur Jacob Vestergaard, landsstýrismaður í fiskivinnumálum.

 

Hann vísir á, at av samlaðu føroysku makrelkvotuni í ár á stívliga 148.000 tons, verða 4.000 tons ikki útlutað beinanvegin, tí hesi tonsini verða til Havstovuna at ráða yvir. Aftrat hesum eru 8.000 tons, sum eru ætlað til aðrar vinnuligar royndir – og møguliga til býtishandil við onnur lond um veiðirættindi.

 

Jacob Vestergaard sigur, at í vár vístu russar ein ávísan áhuga fyri kanska at býta eitt sindur meiri av toski í Barentshavinum um við makrel úr føroyskum sjógvi.

 

- Vit hitta russar aftur í Reykjavík í Íslandi um einar 10 dagar, tá fiskimálaráðharrar í Norðuratlantshavi fara at hittast á árligum fundi. Við eitt slíkt høvi plagdu vit eisini at tosa saman landanna millum.

 

Landsstýrismaðurin sigur, at í Íslandi ætlar hann at finna út av, um áhugi framvegis er hjá russum at býta eitt sindur meiri av makreli um við tosk í Barentshavinum.

 

Í verandi avtalu við russar, er býtisfiskurin, sum Føroyar lata aftur fyri tosk úr Barentshavinum, makrelur og svartkjaftur, tó at russar í avtaluni fyri 2012 fáa nógv minni makrel enn í undanfarna ári.

 

- Við tað, at svartkjaftakvotan øktist, kundu vit lata russum í verandi avtalu væl meiri av svartkjafti, og tí minkaði parturin av makreli í býtisavtaluni.

 

Jacob Vestergaard heldur, at tað serliga er Rusland, sum er áhugavert í einum møguligum býtishandli fyri øktum veiðirættindum í hesum árinum.

 

- Líkt er ikki til, at vit koma nakran serligan veg í býtishandli við onnur lond, eitt nú Ísland og Grønland, leggur hann aftrat.

 

Landsstýrismaðurin fegnast annars um, at nógv betri javnvág er í avtaluni við russar nú enn áður.

 

- Í avtaluni við russar fáa vit nú væl meiri tosk fyri tað, sum vit lata undan Føroyum, og vit kunnu bara fegnast um, at meiri liggur eftir í okkara part, enn tað áður hevur gjørt í sínámillum fiskiveiðiavtalum landanna millum, sigur Jacob Vestergaard.