Stjóraskiftið í Atlantic enn eitt ógreitt mál

Ólavur Hátún
-----

Mong vóru vit, sum í no­vember mánaði í fjør hvukku við av kring­varps­tíð­­ind­um um, at Magni Arge var sagdur úr starvi sum flog­ferðslu­stjóri og ann­ar maður fyribils settur í hansara stjórasess.
Hví so ógvisligt stig var tikið móti einari fyritøku, sum so eyðsýniliga var í góð­um hondum, var ilt at skilja.
Í 2004 hevði Atlantic fingið føroyska skoðsmálið at vera ”Ársin Átak”, í 2007 ljóðaði, at danir høvdu kosið Atlantic at vera ”Årets Læreplads”, og so seint sum í fjør kulmineraði, tá føroyska flogfelagið varð fyri tí altjóða heiðuri at vera kosið at vera ”The European Reginal Airline of the Year 2012-2013”. Grundgevingin fyri hesum seinasta var tvinn­anda:
1) Føroyska felagið hevði á serstakan hátt dugað at skipa fyri professionellum flogsambandi til og frá smásamfelag sum okk­ara.
2) Atlantic hevði sermerkt seg við at ganga undan í at taka nýtíðar flogtøkni í nýtslu í Europa.

Ikki var tað sørt, at vit vóru errin av okkara flog­ferðslu­stjóra, so væl og greitt hann bar seg bæði í heimligum og í altjóða umhvørvi, hvussu hann við nýggjum, rúmligum flogførum veruliga hevði fingið okkara flogfelagi luft undir veingirnar, og hvussu hann støðugt fann okkum nýggjar leiðir út í heim. Hví júst hann skuldi fáa durafjórðingin úr sínum eftir øllum at døma vælfungerandi starvi, hava vit onga nøktandi grundgeving fingið fyri.
Fyri páskir varð málið reist á tingi við fyrispurningum til Jóhan Dahl, landsstýrismann; men tey svar, sum hann gav, vóru ikki sannførandi: Samstundis sum hann t.d. bedýraði, at hann onki hevði havt við hetta mál at gera, legði hann tó dent á tann týdning, tað hevði, at nevndin í flogfelagnum hevði fyrilit fyri tí, sum aðalognari felagsins (t. e. Føroya Lands­stýri) ynskti. Vit vita eisini, at landsstýrismaðurin bland­aði seg beinleiðis upp í nevnd­ar­arbeiðið, tá hann vrakaði formannin, sum nevndin hevði kosið sær, og kravdi annan settan.
Summa summarum í hes­um máli fær tí illa verið ann­að, enn at Jóhan Dahl av eini­hvørjari orsøk hevði sett sær fyri at reka Magna Arge frá sum flogfelagsstjóra.
Almenningurin stend­ur tí enn spyrjandi, hví lands­stýrismaðurin í flogmálum gjørdi hetta óvæntaða inn­trivið í flogleiðsluni, og hvat hann hevur í hyggju at fremja, sum ikki bar til við Magna Arge sum formanni.
Nýsetti útlenski for­mað­urin hevur enn lítið og onki latið hoyra frá, men aðrar vegir frættist, at nú skal far­ast út í heim at finna okkara flogfelag ”nýggja stategi”. Sum nevnt omanfyri fekk Atlantic heiðursprís júst fyri nýhugsan. Og er tann strategi ikki tann tryggasta, sum við kvalificeraðum innliti í, hvat ið fer fram aðrastaðni, tó støðugt byggir á heimligar royndir?
Mær rennur í huga, tá landsstýrið uttan atlit at heimligum viðurskiftum læt serfrøðinginum Finn Nor­man Christensen upp í hendur at evna til ein stjórnar­skip­anarleist fyri Føroyar eftir stórsamfelagsligum fyri­myndum uttanlands. Eigur ikki mangt í royndunum av tí nú at vekja til umhugsni?