Ingvald sigur, at nýggir næmingar javnan rýma, tá plagar hann at gera eitt gallróp og síðan renna hinvegin. Næmingurin steðgar skjótt upp, og til endans rennur hann eftir Ingvaldi. Um trupulleikarnir eru serliga ringir, og næmingurin ikki fæst at gevast við at rýma, hevur Ingvald roynt at koyrt til onkran bý, ið næmingurin ikki kennir og er síðan rýmdir frá næminginum. Hetta plagar at hjálpa, greiðir Ingvald frá.
