Tað var rørandi at síggja innslagið í Degi og Viku í gjárkvøldið, tá sjónvarpið var heima og vitjaði Eydnu Skaale og spastiska son hennara, sum ikki er sloppin til ergoterapi, tí at eitt stríð millum fakfelagið og Heilsumálaráðið og Heilsutrygd er gingið hart út yvir sakleysu børnini.
Tað var júst hetta, sum var evnið í Eygsjón fríggjadagin, tá Aksel V. Johannesen segði soleiðis: »Viss tað eru børn, sum hava lættari motoriskar trupulleikar, so kann samfelagið ikki rinda 475 krónur um tíman fyri at tey ganga til baking ella aðrar venjingar. Tað er nú einaferð soleiðis, at foreldrini, mamman og pápin, mugu hava ábyrgdina av at baka saman við barninum...«
Her fór landsstýrismaðurin yvir mark – ella hevur hann eftir øllum at døma ikki nóg gott innlit í málið. Innslagið við Eydnu Skaale og soninum Benjamin vísti, hvussu stóran týdning júst tað at baka við barninum kann hava, og er tað ein partur av ergoterapiini, so hví ikki tað? Tað er ikki rætt av landsstýrismanninum at niðurgera eina viðgerð á ein slíkan hátt.
Tí fyri fólk við vanligum førleikum er slíkt eingin trupulleiki, og tí er tað ov bíligt at kalla tað fyri tíðar- og pengaspillu. Stóra avbjóðingin hjá hesum børnum er at fáa røttu vøddarnar at gera tað, sum hvødið vil, og tí fellur tað sum vera man lættari, tá tey sleppa at gera okkurt, sum gevur meining.
Tað er altíð sera óheppið, tá ein veikur bólkur liggur í klemmu í einum stríði, sum í hesum føri millum eitt fakfelag og almennar myndugleikar. Tað møguligt, at landsstýrismaðurin og Almannastovan ynskja broytingar, og at viðgerðin skal skipast hjá tí almenna og ikki av privatum ergoterapeutum. Men tað kann so ongantíð vera rætt at taka veiku børnini sum gíslar, so sum úrslitið hevur verið í hesum stríðnum seinastu mánaðirnar.
Tað er sjálvandi at fegnast um, at tað umsíðir í gjár kom semja millum partarnar, soleiðis at viðgerðirnar kunnu takast uppaftur. Men fyri tað hevði tað verið hóskandi, at landsstýrismaðurin vísti seg eyðmjúkan og tók aftur óhepnu orðini um bakingina. Tí tey, sum brúka slíkan málburð hava týðuliga ikki hóming av, hvat tað merkir at hava skerdar førleikar, og tað sømir seg ikki einum landsstýrismanni í heislumálum.
