Tað má vera gott at vera pensjónistur í hesum døgum, nú flokkarnir kappast um at geva teimum hægri pensjón.
Fráfarna samgonga sigur seg hava hækkað tøku upphæddina hjá pensjónistum við 1.000 krónum.
Flokkarnir í nýggju samgonguni hava sagt, at tað ikki passar, og at tey vilja lata pensjónistunum uppaftur meira.
Uttan iva hevur tað givið atkvøður, at Fólkaflokkurin beinleiðis hevur lovað pensjónistunum ein skattalætta 1. januar komandi upp á 2.000 krónur. Hetta er eitt lyfti, sum flokkurin illa kann renna undan.
Men tað verður helst eingin skattalætti hjá pensjónistunum 1. januar, og helst verður talan um lægri upphædd, enn tær 2.000 krónurnar, sum Fólkaflokkurin hevur lovað pluss tær 600 krónurnar, sum Sambandsflokkurin hevur lovað við skattafríu grundupphæddini.
Størstu stigini at fáa pensjónistunum góðar sømdir vóru tikin í 1959, tá fólkapensjóinina varð sett í gildi, og lógin um samhaldsfasta, sum kom í samgonguskjalið millum Javnaðarflokkin og Fólkaflokkin í 1991. Og so sjálvandi og ikki minst tey rættindi, sum fakfeløg hava vunnið við pensjónskipanum til limir sínar.
Tá politikarar nú kappast um at vera fittastir við pensjónistarnar, sá áttu teir at bundið um heilan fingur og sagt, at øll í Føroyum skulu hava somu rættindi sum politikararnir sjálvir! Hvørjum líkist tað, at fyri tað um tú hevur veirð løgtingsformaður ella løgmaður skalt kunna leggja teg heim á sofuna við 40.000 kr í pensjón restia av lívinum? Enn tá sum 60 ára gamal? Tað líksta svarsta ognum!
Øll kunnu valla fáa somu upphædd í pensjón, men øll eiga at hava sama slag rættindi, sum politikarar. Tað merkir, at tey skulu hava sama pensjónsaldur og fáa sama part av lønini í pensjón, og somu krøv til starvsaldur, sum politikararnir. At politikarar geva sær sjálvum privilegium minnir mest um mutur.
Tí hevði tað klætt politikarum at hugsa soleiðis:
»Allir pensjónistar skulu hava minst líka rættvísa pensjón, sum eg«.
So verður eingin pensjónistur í Føroyum fátækur!
