Boði Godtfred hevur klárað seg væl í hesum leikluti.
Hetta er aðru ferð, at vit fara til val við Føroyum sum einum valdømi. Fólk hava longu tikið nýggja valdømið til sín, og nógvu spádómarnir um, at hetta fór at taka vald frá útjaðaranum vórðu gjørdir til skammar við seinasta val. Sjálvandi mugu vit hava nøkur val eftir tí nýggju skipanini, áðrenn hon kann eftirmetast, men ynskja flokkarnir at leggja dent á eitt javnt býti av tingsessum kring landið, so er at laga uppstillingina soleiðis, at hetta ber til.
Men valstríðið er nógv broytt síðani gomlu siðbundnu veljarafundirnir høvdu størstan týdning. Hesir fundir eru at kalla burtur. Tann siðbundni parturin, sum eftir er, eru blaðgreinarnar og framløgusendingarnar í útvarpinum. Alt hitt er broytt. Men tað, sum er broytt mest er, at vit nú hava 169 fólk sum kappast um ein tingsess, heldur enn sjey flokkar, sum stríðast um valdið. Hóast hetta ikki er eitt úrslit av, at landið er vorðið eitt valdømi – tað kunnu vit siga, tí hetta byrjaði um aldaskiftið – so hevur tað kortini elvt til, at enn meira trýst er á einstakar perónar, og at valstríðið í nógv størri mun snýr seg um persónar. Vit síggja tað eisini við at fleiri »kend« fólk bjóða seg fram, fólk sum hugsa sum so, at av tí at tey hava verið nógv frammi í fjølmiðlunum, so verða tey eisini vald á ting.
Brellbitin hjá teimum er sjálvandi hann – í øllum førum í teimum stóru flokkunum – at har skalt tú bara halda teg innan fyri topp 10. Klárar tú tað, so ert tú sera nær einum løgtingsessi, í øllum førum, um flokkurin verður við í skipan av landsstýri.
Heldur ikki hesaferð er nakar flokkur komin við einum boði uppá, hvør samgonga skal skipast eftir valið. Hetta er eitt stórt misálit á veljaran, sum ikki hevur peiling av, um Javnaðarflokkurin ætlar at umleggja skattin saman við Fólkaflokkinum, ella um Sambandsflokkurin ætlar at tiðna blokkin saman við Tjóðveldinum.
Hevði veljarin vitað tað, so var nógv vunnið – og so hevði veljarin eitt val.
