Fyri tað fyrsta sleppa føroyingar nú við egnum bili og motorsúklu til Stórabretlands, sum er eitt ótrúligt land at ferðast í. Skotland, Ongland og Wales eru perlur í ferðamannahøpi, har tú fær bæði sól, mentan og annað ríkidømi. Bretland er so eisini at meta sum ein lopfjøl víðari út í tað stóra Evropa.
Og vit kunnu venda hesum á. Fyri skotar, bretar, walisar og aðrar evroperarar gerst brúgvin millum Scrabster og Tórshavn ein einastandandi møguleiki at uppliva Føroyar og Ísland.
Eitt eru so ferðafólkini. Vit skulu so heldur ikki gloyma handils- og vinnulívsfólkini og somuleiðis tey, sum fáast við mentan og list. Nýggja farleiðin gevur øllum hesum mongu nýggjar møguleikar og avbjóðingar. Hugsast kann eisini, at henda farleið kann fáa stóran týdning fyri okkara inn- og útflutning.
Tað eru mong ár síðani, at vit høvdu eina líknandi brúgv millum Tórshavn og Aberdeen. Lat okkum fegnast um, at góðar kreftir her á landi við Smyril Line á odda nú hava tikið stigið aftur at binda okkum og Stórabretland og harvið Evropa tættari saman. Hetta kann bara koma at gagna okkum øllum.
Tað er eisini gott og sunt, at vit ikki nærum bara hava ta einu dyrnar til umheimin, nevniliga gjøgnum Danmark. Alt gott um hana, men heimurin broytist og vit mugu troyta aðrar og nýggjar møguleikar. Føroyar og føroyingar mugu til at hyggja í allar ættir. Vit mugu skapa nýggj sambond og vit mugu fáa íblástur úr øllum herðashornum. Góða og tætta sambandið til Danmarkar er og verður. Tað ræður nú um at víðka sjónarringin mentanarliga, handils- og vinnuliga og eisini politiskt og samfelagsliga. So tað verður sera spennandi at síggja, hvussu fer at ganga við nýggju sjóbrúnni millum Føroyar og Stórabretland. Gott í tykkum, sum hava tikið hetta fyri tjóðina skilagóða stigið, tí hon snýr seg í veruleikanum um nógv meira enn bara at menna ferðavinnuna.
Sosialurin
