ODDAGREIN: Drepa fólk heldur enn hval

Ein dagin fyrr í mánaðinum ringdi ein maður frá einum týskum nátt­úr­u­fel­ags­skapi til okkum her á redak­tión­ini. Hann vildi hava eitt og ann­að at vita um grindadráp - og spurdi, um tað passaði, at grind­a­menn í Húsavík høvdu hildið eini grind um náttina við at binda hval­ir­nar fast­ar í bátarnar fyri síðani at drepa teir morgunin eftir. Slíkum kunnu vit grína eftir, men onnur taka hetta í álvara og trúgva slíkum søgum.

Ein annar maður úr Onglandi sendi okkum eitt brikslandi teldu­bræv her­fyri - eisini um grindadráp. Hetta var meðan stríðið í Irak var upp á tað ring­a­sta. Undirritaði kundi ikki lata vera við at svara, at hann skuldi venda aftur, tá hansara lands­menn ikki longur drepa fólk. Hann helt ikki, at hetta kundi sam­an­berast. Men tað kann tað so avgjørt!
Stórabretland er eitt land, sum drep­ur fólk. Kanada, heimlandið hjá Paul Watson, er eisini eitt land, sum drepur fólk og sum ong­an­tíð himprast við at fylgja amer­i­k­an­ar­um út í víðu verð at drepa fólk. Frak­land, heimlandið hjá Brigitte Bar­dot, drepur eisini fólk - og okkara egna kongaríki Danmark drepur eis­ini fólk.

Men almenna Føroyar drepur ikki fólk - og tað hava vit ikki gjørt í eini 200 ár. Men vit drepa grind. Vit drepa okkurt um eina promillu av grinda­hvalastovninum. Tað má vera stovns­røkt, sum munar og sum er burðardygg. Men tað hev­ur helst ongan áhuga. Fyrilitið fyri nátt­úr­u­ni hevur valla heldur tann stóra áhugan hjá hesum náttúr­u­miss­ión­erum. Heldur man tað vera spenn­ingurin at sleppa á eina dram­at­iska ferð, sum er goldin av for­kel­að­um marglætisskrukkum, sum heldur áttu at nýtt peningin til at hjálpa neyðstøddum kring heimi­n. Brigitte Bardot kundi so pass­andi brúkt sínar pengar at hjálpt fólkum á kyrrahavsoyggjum, sum Frakland hevur kryplað við kjarn­orku­spreing­i­num.

»Verden er af lave« var heitið á eini skúlabók, og hetta danska orð­a­takið kunnu vit so mangan sanna. Hó­ast vit hava rætt, so vinna vit valla ljóð fyri okkara sjónarmiðum úti í verð. Men grindadrápið fer helst í søguna, tí at grind ikki er manna­føði - tí júst tey lond, ið nógv av hesum umhvørvisfólkum umboða, hava dálkað okkum havið so illa.