Nógvar aðrar óføroyskar máliskur eru javnan at hoyra, t.d. “at taka hædd fyri”; her er føroyska orðingin: “at leggja upp fyri.” Eitt annað dømi er: “at koma til botns í”; her má mælast til at siga “at lýsa út í æsir.“
Ofta hoyrist óføroyska orðingin “at skjóta einum (eitthvørt) í skógvarnar”; her er føroyska orðingin “at kasta einum (eitthvørt) fyri.” Og “at skjóta í gongd” nevnist “at seta sjøtul á.” Javnan hoyrist “nú má bera ella bresta”; føroyska orðingin er “nú má røkka ella støkka.” Ein onnur orðing, ið er tikin beint úr donskum, er “slagets gang”, t.d. nú er at fylgja við, hvussu “slagets gang” verður. Her er rætta orðingin “at fylgja við, hvussu leikur fer.” Í einum loftmiðli segði ein vertur herfyri: “so tað baskar”; her er føroyska orðingin “so tað stendur eftir(í).”
Eitt, ið t.d. politikarar javnan hava fyri munni, er “tú skalt ikki selja skinnið, fyrr enn bjørnin er skotin”; føroyska orðtakið, ið svarar til hetta útlendska, er “eingin skal kanna sær bitan, fyrr enn hann er svølgdur.”
Vert er at hava í huga, at tá ið tað snýr seg um myndamál og máliskur, skulu vit nýta tað, ið er er sprottið úr heimligum jørðildi.