Lóggáva
-Tað er at yvirreagera, tá Høgni Hoydal, landsstýrismaður nú tosar um at fara í tingið við eini føroyskari familjulóggávu. Tað verður eingin lóggáva á hesum økinum í bræði. Fyri tað fyrsta er málsøkið danskt, og tí skulu samráðingar við donsku stjórnina um at fáa ræðið á økinum. Fyri tað næsta skal føroysk lóggáva smíðast á økinum, sum er velduga stórt. Tað fer at taka sína tíð at fáa ta lóggávuna framda sigur Anfinn Kallsberg, løgmaður í eini viðmerking til kjakið um yvirtøkur av familjulóggávuni og spurninginum um skrásett parlag.
Løgmaður sigur, at tey í landsstýrinum enn ikki hava sæð ein stav um hetta málið.
Hann viðgongur, at tað í samgonguskjalinum stendur, at henda yvirtøkan skal fremjast í hesum valskeiðnum. -Eg síggi fyri mær, at tað er ein føroysk lóggáva, sum skal setast í gildi í Føroyum. So tað er ikki bara at yvirtaka eitt málsøki og seta ta donsku lóggávuna í gildi í Føroyum. Tann lóggávan skal viðgerast væl og virðiliga. Tað er sera umráðandi at fáa eina lóggávu, sum bæði er gjørd tíðarhóskandi og hóskar til føroysk viðurskifti, ikki minst út frá einum umsitingarligum sjónarmiði.
-Tekur tú undir við Høgna Hoydal, at eisini tann parturin av lógini, sum snýr seg um skrásett parlag og samkynd kemur við niðan í tingið, tá lóggávan er klár?
-Tað eri eg als ikki samdur við honum í. Hetta er nakað, sum samgongan skal viðgera áðrenn. So tað er misskilt, tá Høgni Hoydal sigur, at hann skal bera tað niðan, fyri at tingið skal taka støðu til tað, tí tað er ikki ein einstakur landsstýrismaður ella løgmaður, sum leggur nakað mál fram. Tað er eitt landsstýri, sum leggur mál fram. Tvs. at fyrsta fortreyt fyri at kunna leggja eitt mál fyri tingið er tann, at tú hevur undirtøku fyri tí í landsstýrinum. Teir einastu formligu fundirnir vit skulu hava í landsstýrinum yvirhøvur er at samtykkja mál, sum skulu niðan í tingið, og tað hevur als ikki verið roynt at vita, hvørja undirtøku alt hetta málið fær í landsstýrinum. Fær slíkt mál ikki undirtøku í landsstýrinum, so er ein landsstýrismaður heldur ikki førur fyri at fara niðan í tingið við tí.
Ímóti
Løgmaður heldur tað tí vera eitt sindur burturvið at tosa um eitt mál, sum man enn einki hevur sæð til. Og løgmaður heldur fram: -Eg haldi ikki, at skrásett parlag skal setast ájavnt við hjúnaband. Tað eri eg ímóti. Eg dugi ikki at síggja, at eitt skrásett parlag skal fáa øll tey rættindi og tær skyldur, sum eitt hjúnalag hevur. Eitt hjúnaband inniber nakrar skyldur eisini fyri tey komandi ættarliðini, og eg dugi illa at fáa inn í mítt høvd, hvussu tað ber til at fáa nakað avkom frá einum skrásettum parlag, kemur tú ikki inn í adoptión og annað. Og har meini eg, at man skal hugsa seg ómetaliga væl um, hvussu langt man fer.
Løgmaður endurtekur, at lóggávan á hesum øki skal fyrireikast væl. Hetta er eitt sera stórt øki, og hann hevur ongan hug til, at vit bara skulu avskriva ella umskriva danskar lógir á tí økinum.
-Men um hesar lógir líkjast í øllum okkara grannalondum, sum vit vanliga samanbera okkum við, og her í nógvum førum verður víst til grundleggjandi mannarættindi, sum hava altjóða viðurkenning, hví skal slík lóggáva so ikki setast í gildi í Føroyum eisini?
-Vit í Føroyum skulu gera lógir, sum hóska til okkara samfelag, sjálvt um tey gera nakað heilt annað í øðrum londum. Vit skulu byggja okkara lóggávu á okkara grundarlag og okkara premissur. Eg havi ikki hug at fara í tingið bara tí, at øll hini Norðurlondini gera tað. Vit mugu ikki lóggeva soleiðis, at ein bólkur í samfelagnum gongur omaná øðrum. Tú mást tryggja, at øll hava rætt og møguleika at liva í hesum landinum. Har eri eg ikki ósamdur. Men eg eri ósamdur, har tað verður tosað um, at tú skal gera øll líka, sum ikki eru líka. Tað er ein trupulleiki. Tú mást hava eina lóggávu, sum byggir á nøkur grundvirði. Og so kann man kjakast um, hvat tað er og vera ósamdur um tað. Men hjúnabandið er fyri mær kjarnan í demokratiinum, og tað er eisini tann livihátturin, sum skal vera grundarlagið í tí samfelaginum, sum hyggur frameftir. Men tað skal hinvegin heldur ikki geva nøkrum persóni ella bólki durafjórðingin tvs. ikki geva teimum rættindi í hesum samfelagnum.
-Tú hevur helst hoyrt tey samkyndu úttala seg um, at tey eru óynskt í Føroyum!
-Tað skilji eg ikki rættiliga. Tey skulu avgjørt verða vælkomin í okkara samfelag.
-Men tað eru so tey, sum í kjakinum hava víst á, at tað er ímóti Guds vilja at hava slík fólk í einum samfelag, og at geva teimum eins rættindi sum onnur, og at tey tí eru óynskt!
-Nú skal eg ikki leggja meg út í tað tjakið. Eg havi nokk við tey politisku tingini í hesum. Tað átrúnaðarliga er sjálvandi sera sterkt í slíkum máli, tí vit byggja jú okkara samfelag á ta kristnu siðalæruna. Hinvegin er tað neyvan nøkur lóg, sum kemur at broyta, um ávísir partar í samfelagnum síggja niður á ella annað, tí hesi hava ein annan livihátt og hava frá skaparans hond fingið nøkur avvik í mun til tey, sum rópa seg at verða tey rættvísu.
Løgmaður sigur, at hann dugir als ikki síggja, at man skal forfylgja hesum fólkum. Man skal tvørturímóti hjálpa teimum og man skal syrgja fyri, at tey kenna seg væl í hesum samfelagnum. Hann er bara ímóti, at tað verða javnsett við hjúnabandið og harvið gevur teimum nøkur rættindi til abdoptión og øll tey tingini, sum hann heldur eru ein partur av hjúnalagnum.
Eg sigi ikki nei til at viðgera eitt uppskot um skrásett parlag kemur tað so langt, men eg vil havda rætt at hava eina meining um hetta. Og samsvarar tað ikki við mína egnu sannføring, so fari eg ikki at mæla til, at tað fer í tingið.
