Kappróðurin kappast við útlandið

Nógvir av handverkarunum, sum plagdu at vera grundsúlan undir kappróðrinum millum teir vaksnu, arbeiða nú uttanlands og í frálandavinnuni, ásannar Jan Herman Hansen, formaður í RSF, sum tó ikki heldur, at kappróðurin er hóttur

Í morgin verður fyrsta start­skotið í ársins fyrsta FM kapp­róðri. Sum tað hevur verið í meiri enn 75ár, so verður tað á Pollinum í Klaks­vík, at fyrstu tøkini verða tikin.
Serliga í størru báta­stødd­unum er tað eyðsýnt, at lut­tøkan ikki er stór. Trý 10-mannafør, trý 8-mannafør og fýra 6-manafør við kvinn­um. Meiri hugaligt er tað í kappingini millum 6-manna­førini við monnum, har átta bátar hava boðað frá luttøku í kapp­ingini á Norðoya­stevnu.
Sammett við undanfarin ár er luttøkan umleið tann sama. Hesa ferð eru fýra bátar fleiri við í kappingini, enn tað vóru í fjør.
Viðhvørt hevur tað verið illfýsið, kalt og vindur og regn og ikki heilt sjáldan frekir kavaælingar, tá ið árs­ins fyrsti kappróður hevur verið. Soleiðis verður tað ikki í ár. Tað hevur verið góðveður alla vikuna, og sambært veður­forsøgnini verða róðrar­líkindini av teimum bestu í Klaksvík í morgin. Tað er deyðaslætt, og hann sigur frá útsynningi, sum er besta ætt norðanfyri.

Kappingin
Í fleiri ár hevur Jan Herman Hansen í Rituvík verið for­maður í Róðrarsam­band­inum. Hann og hinir nevndar­limirnir hava saman við hjálparfólkum fyrireikað seg til nýggja kappingarárið, og teir vita, at ærukæru klaks­víkingarnir hava fyri­reikað seg til at taka ímóti róðrar­fólkunum í morgin.
Seinnu árini hevur tað ofta verið tosað um kappróðurin, og at hann er hóttur, tí hann er í kapping við so mong onnur. At luttøkan ikki er størri í kappingini mill­um 8-manna­førini og 10-manna­før­ini heldur Jan Herman Hansen kemst av, at so nógvir av teimum, sum plagdu at vera grundstuðlarnir í kapp­róðrinum, eru so nógv burtur úr Føroyum.
– Tað plagdu at vera hand­verkararnir, sum í stór­an mun vóru við til at manna bátarnar. Eitt nú teir á skipa­smiðjunum á Skála, í Havn, í Klaksvík, í Vági og í Vestmanna. Nú er veruleikin tann, at tað ikki longur eru so nógvir handverkarar í Før­oyum, sum tað plagdu at vera. Tað vísir seg, at nógvir fara av landinum at arbeiða, tá ið teir eru útlærdir. Tað ræður um at tjena nógvar pengar, tá ið hús og heim og familja eru á skránni, og sein­astu árini hevur gongdin verið tann, at alt fleiri fara eitt nú til Noregs ella at ar­beiða í frálandavinnuni, stað­festir formaðurin í RSF, sum sjálvur arbeiðir á skipa­smiðjuni í Havn.
Har plagdu nógvir kapprógvarar at arbeiða, og kapp­róðrartosið var nógv. Tað eru framvegis kapprógvarar á skipa­smiðjuni, og tað verður framvegis tosað um kapp­róður, men eisini har sæst tað, at samfelagið er broytt, og at føroyski arbeiðs­marknaðurin er meiri globali­seraður.
– Vit kunnu eitt nú taka Klaksvíking sum dømi. 10-mannafarið í Klaksvík hev­ur vunnð FM tvey tey sein­astu árini, og áhugin fyri kapp­róðri tykist vera stór­ur mill­um norðoyingar. Teir vilja fegnir luttaka, og tíbetur fer Klaksvíkingur aftur í summar at kappast við Suður­oyingin og Havnar­bátin. Men tað hevur verið eitt orduligt putlispæl hjá teim­um at fáa tað at ganga upp. Eg havi skilt á teimum har norðuri, at teir eru einir fimtan menn, sum fara at manna bátin í summar. Tað kemst av, at onkur siglur, og at aðrir arbeiða og lesa uttan­lands. Tað ber til at venja alla staðni, so kapp­rógv­ararnir kunnu vera væl fyri, hóast teir ikki venja so nógv saman í bátinum.

Hønan og gulleggið
Summarstevnurnar hava ivaleyst verið í hægri kursi, enn tær eru tað nú. Kapp­ing­in frá festivalum og ment­anar­tiltøkum er stór, og hetta sæst aftur í talinum á teim­um, sum møta upp fyri at vera eygnavitni til kapp­róðurin.
– Feløgini leggja stóra orku í at fyriskipa sjálvan róðurin. Tí hava tey ikki yvirskot og orku til at fyrireika annað enn sjálvan róðurin. Tað er ein dreymur, at tað gongur meiri fyri seg millum áskoð­ararnar, sum eru til kapp­róð­ur, men enn eru vit ikki kom­in so langt. Upp á ein máta verður kappróðurin markn­aðar­førdur sum týdn­ingar­mikil partur av summar­stevnunum, men veru­leikin er, at róðurin ikki er so týdningarmikil partur av sjálvari stevnuni. Eitt nú er lands­kappingardystur í 1. deild í fótbólti í Klaksvík í morgin klokkan 16, og tað verð­ur dystur í EFFO deild­ini millum KÍ og B36 klokkan 18. Vit vóna, at kapp­róðurin verður lið­ugur tá, men møguleikin kann ikki útihýsast, at Klaks­víkingur fer at vera í harðari kapp­ing um sigurin úti á vánni, meðan besta liðið hjá KÍ spælir ímóti B36 á heima­vølli, vísir formaðurin í Róðrar­sam­bandinum á.
Jan Herman Hansen sigur seg ikki stúra fyri framtíðini hjá kappróðrinum. Seinnu árini hevur verið nógv tos­að um broytingar. Talan er um prosess, og einki er at ivast í, at kappróðurin og um­støðurnar kring kapp­róð­urin so við og við fara at verða broyttar.
– Samfelagið broytist, og alt annað verður tillagað. Tí er einki undarligt í tí, um tað fer at vísa seg, at kapp­róð­urin ikki verður skip­aður soleiðis, sum hann hev­ur verið seinastu hálvu øld­ina ella so. Tað ber eitt nú til at ímynda sær, at allar kapp­ingarnar ikki vera sama dag og á sama stað, men tað fáa vit at síggja.
Fyribils fegnast vit um, at tað eru útlit fyri góðum um­støðum og fyritreytum, tá ið róðrarárið verður skotið í gongd í morgin.