Frá móðurlívi úr vøggu
Fram á gólv at grulva
Tey fyrstu fet eg stetlaði har
Ein ferð varð byrjað mín ferð
Ferðin frá vøggu til grøv
Var tað alt? Er tað alt?
Svarið visti eg alla tíðina.
Ferðin er longur enn tað
Eisini í deyðans svøvni
Ferðin røkkur heim í Himmalin
Har seta vit okkum at rinda møðina
Har hvíla vit um ævir glað.
Ferðamaður á tíni lívsins ferð
Far so vakurt og hóvliga har
Treða skalt Himins gøtu smølu
Á tíni jarðarleið snávar ei
Ein er ið ljósins vegin vísir
Eitt andarhald so ert tú har
Tíni kæru tú har aftur sær.
Á bønarveinjum ferðin gár
Úr móðurlívi í ellini ár mong
Heim at prísa Himins kong
Hoyr rødd hans sæla tá
Kom heim kom heim barn.
