Hon er uppvaksin í Vági, og búði saman við foreldrunum, beiggjanum, ommu og abba sínum í einum tryggum heimi, sum hon bert hevur alt gott at bera.
Tað er kanska tað, ið hevur givið 44 ára gomlu Bjørghild Djurhuus áhuga fyri smábarnafamiljunum, sum hon í dagliga virki sínum hevur til uppgávu og ráðgeva, stimbra og hjálpa.
Bjørghild Djurhuus er gift og eigur trý børn, og býr á Argjum. Besta frítíðarítriv hennara er binding og seyming.
Serliga hugtikin er hon av maskinbinding, og um neyðugt situr hon uppi um næturnar, um okkurt spennandi plagg skal virkast.
Í fjør skipaði hon fyri bindiskeið, har serfrøðingar úr Danmark løgdu bindikonunum lag á. Hetta tiltakið verður eindurtikið í ár - bara so bindikonurnar vita tað.
Hon er útbúgvin sjúkrasystir, og hevur havt nógv ymisk álitisstørv innan umsorgan og ráðgeving. Hon var útlærd í 1982 og arbeiddi sum sjúkrasystir til 1985, tá hon fór í starv sum heimasjúkrasystir.
Í 1988 - 90 starvaðist hon sum ráðgevi í ættleiðing á Ríkisumboðnum, og ferðaðist kring landið og tosaði við fólk, sum ynsktu at ættleiða børn.
Síðani fór hon til Danmarkar at útbúgva seg sum heilsusystir, og hevur seinastu árini vitjað smábarnafamiljur í Kirkjubø, Velbastað, úti í Nólsoy og í einum øki í Havn.
Við stokkum á
aftasta bonki
Bjørghild Djurhuus er væl kend í Suðurstreymoyar Javnaðarfelag, har hon trúliga hevur vitjað á fundum. Hon hevur eisini verið fastur fúsur á landsfundunum hjá flokkinum. Um sín áhuga fyri politikki, sum varð vaktur um 13 - 14 ára aldur, sigur hon:
Tað var Landsfundur í Vági, og eg setti mær fyri at vita, hvat politikarar og aðrir tosaðu um á slíkum fundi, men ferðin var ikki væleydnað.
Eg var ikki meir enn komin inn um gáttina, tá ein eldri maður kom ímóti mær og rak meg á dyr. - Hetta er ikki fyri óvitar, segði hann. Og eg fór av stað aftur sum av torvheiðum, sigur Bjørghild Djurhuus.
Tað fekk hana kortini kki at halda seg burtur, og seinni fekk hon høvi at sleppa á javnaðarfundir.
Spurd hví hon nú stillar upp, sigur Bjørghild Djurhuus, at konufólk oftast hava hug at bera seg undan, tá heitt verður á tær.
Tað var eisini tað fyrsta eg hugsaði,men so gjørdi eg av, at nú skuldi tað vera. Eg havi so ofta sitið við stokkum á aftasta bonki á fundunum og lurta við hálvum oyra, men nú er nóg mikið.
Eg haldi ikki, at tað er gingið upp fyri politikararunum, at tað eisini eru onnur virðir enn fiskur og tílíkt - tó at tað eisini eru mál, sum tú skalt hava vitan um - ið hava virði í samfelagnum.
Familjupolitikkur
Tað er so nógv sum krevur ábøtur á t.d. familjupolitiska økinum. Tað kundi eg hugsað mær at gjørt nakað við, sigur Bjørghild Djurhuus.
Hon heldur, at sum heild hava smábarnafamiljur góðar umstøður, tó at stórur munur er á viðurskiftunum á bygd og í bý.
Havnin hevur stórbýardám uppá gott og ónt. Her hava foreldur kanska lítið samband við familjuna, tí hon býr á bygd. Tað er ein vansi, tí familjan annars kundi lætt um hjá ungum foreldrum, sum ofta hava ógvuliga strongdum gerandisdag.
Hinvegin, so er tann almenna hjálpin í Havnini lættari at koma til, tí allir stovnar hava til húsa her. Trupulleikin er, at menniskjansliga hjálpin er ikki tøk á stovnunum, tí har hava starvsfólkini nógvan skund og síni arbeiðsøki at røkja.
Trupulleikarnir á bygd síggjast skjótari, men har er menniskjansliga hjálpin nærri. Har kemur familjan til hjálpar, meðan almenna hjálpin ikki er so lætt atkomilig, Bjørghild Djurhuus.
Í hennara starvi er torført at gevast at hugsa um arbeiðið í frítíðini Trupulleikarnir kunnu ikki altíð bíða eftir at verða loystir, tí tað snýr seg um tørvin hjá børnum, sigur Bjørghild Djurhuus, sum heldur, at hon við árunum er vorðin alt meira eyðmjúk í starvinum, tá hon hugsar um ørkymlaðu og ofta strongd foreldur, sum renna aftur og fram, fyri at leita sær hjálp.
Uppskriftin er kortini einføld. Barnið hevur brúk fyri umsorgan, kærleika og virðing frá teimum vaksnu - og hetta skal virka frá tí barnið er føtt.
Annað evni, sum Bjørghild Djurhuus heldur verða umráðandi at gera nakað við, er primera heilsurøktin. Her verður frammanundan gjørt eitt stórt arbeiði, sum kundi verið útbygt., uttan tó at krevja tær stóru íløgurnar. Loysunarorðið er fyribyrging á økjum, har tað er neyðugt. Eitt nú innan rúsevnismisnýtslu eins væl og iá heilsu- og sjúkrahúsøkinum.
Eg vil heldur koma til sjúkling sum gestur i heiminum, enn at sjúklingarnir skulu vera gestur hjá mær á sjúkrahúsinum, sigur Bjørghild.
Um framtíðarvónirnar sigur Bjørghild Djurhuus:
- Sjálvandi er dreymurin at øll fólk skulu trívast og hava sømilig kor, men at hetta bert kann gerast í einum vælvirkandi samfelag.
Tað skal kortini ikki skiljast soleiðis, at samfelagið altíð skal traðka til, um alt ikki er í lagi. Men um tú gevur barninum eina trygga tilveru, fært tú sterk og virkin vaksin fólk.
Tað er nú einaferð tann týdningarstørsta samfelagsíløgan á menniskjansliga økinum sum telur, tá hugsað verður um framtíðar samfelag okkara, sigur Bjørghild Djurhuus.
