Nú HM-kappingin í Suðurafrika er farin aftur um bak, kann enn eina ferð staðfestast, at hetta var ein góð kapping hjá frægastu europeisku londunum. Hóast stór fótbóltslond sum Italia, Frakland og Portugal ikki rukku allan vegin, bjargaðu Spania, Holland og Týskland europeisku æruni, tí hesi trý endaðu millum fýra tey bestu.
Hvørki Spania ella Holland, sum komu í finaluna, høvdu áður vunnið heimsmeistaraheitið og hetta var fyrsta HM-finalan hjá Spania, meðan Holland fyri triðju ferð endaði millum tvey tey bestu. Spania gjørdist heimsmeistari og vann gull, Holland silvur og Týskland bronsu, tá liðið í fyrrakvøldið vann á Uruguay í bronsufinaluni.
Hóast Europa var væl umboðað ímóti endanum, so stóð uppaftur betur til, tá HM-endaspælið fyri fýra árum síðani var í Týsklandi. Ta ferðina vann Italia á Fraklandi í finaluni, sum bæði mátti út í umdyst og brotsspørk, og Týskland vann á heimavølli bronsu eftir dyst ímóti Portugal. Men hetta er aðru ferð á rað, at Europa vinnur bæði gull, silvur og bronsu – og fyrstu ferð, at eitt land úr Europa vinnur HM í einum øðrum heimsparti.
Uruguay gjørdist fremsta umboðið fyri Suðuramerika, tí hvørki Brasil ella Argentina bóru boð í bý, tá tað ráddi um at koma langt í kappingini. At Uruguay stóð seg so væl, er merkisvert, tí landið hevur ikki meira enn tríggjar milliónir íbúgvar – og so hevur Uruguay enntá í bæði 1930 og 1950 vunnið HM.
Einki av suðuramerikansku londunum tapti nakran dyst ímóti londum úr øðrum heimspørtum, fyrr enn komið var til allarsíðsta umfar í bólkaspælinum. Í finaluumførunum var tað kortini øvugt, tí tá taptu europeisk lond ikki ein einasta dyst ímóti londum úr nøkrum av hinum heimspørtunum.
