Hon er kend fyri sín hvassa penn og sína hvøssu tungu. Og hon var skrøpp við hesa donsku kvinnuna, sum royndi at fáa ljóð fyri sínum sjónarmiðum í Dimmalætting.
Men tá tað var bankastjórin Jørn Astrup Hansen, sum skrivaði á donskum í Dimmalætting, tá var Brynhild knapt so skrøpp.
Hetta nummarið hjá Dimmalætting má vera eitt tað tápuligasta tiltakið í føroyskum miðili í nýggjari tíð, men kanska tað er
fyri at fornokta fortíðina?
Fystu hundrað árini stríddist Dimmalætting við hond og fót ímóti føroyskum og øllum, sum føroyskt var. Dimma og Sambandsflokkurin vóru ímyndin av afturhaldinum – tí afturhaldi, sum nógvir føroyingar halda, at danir stóðu fyri, eitt nú at nokta skúlabørnum at tosa og læra føroyskt.
Kanska nýggja leiðslan á blaðnum vil bera í bøtuflaka við at banna øllum, sum danskt er. Men halt kipp Brynhild, har skeyt tú teg í fótin við at nokta hasi kvinnuni at úttrykkja seg á móðurmálinum – og so leggur tú teg flata, tá tað er ein danskur bankastjóri...
