ferð fáa møguleikar at gera mál, og so ræður um at gera nyttu burturúr teimum. Tað hevur verið nógv regn, meðan vit hava fyrireikað okkum, og at vøllurin er vátur og hálur er ikki okkum til fyrimunar, sigur

turt og møguliga sólglottar. Hitin um 8 stig. Leygarnáttina frískar hann vindin av vestri og kanska regn. Hitin niður í 5 stig. Veðrið leygardagin: Lot til andøvsgul av vestri og útsynningi og sirm av og

genopstandelsen blev til, og frygt og bæven greb alle der er i himmelen og alle som er på jorden, at lade regne ned fra himmelen af Din nåde og fra Dine barmhjertigheds skyer, det som vil glæde Dine tjeneres hjerter

sær dælt av. Eitt mál fyrra hálvleik Eisini í Fuglafirði var veðrið vánaligt sunnudagin. Vindur og regn órógvaði spælið, men hóast tað var undirhaldið gott. VB hevði bóltin meiri í fyrra hálvleiki, men

hann aftaná endaligu venjingina leygardagin. Tað var spennandi at lenda í mjørkanum millum fjøll og regn og síggja alt tykkara vakra land, segði Robert Trory. Hann læt eisini væl at, tá ið vit spurdu hann

Kingosálmurin Lover nu Herren, sum Niels Midjord so meistarliga hevur útsett fyri blandað kór ? Orðini og Regn hjá Róa Patursson og Bjarna Restorff ? Várlongsil og Nú strýkur vár, sum Knút Olsen hevur sett yndislig

Áarføri pískaði tað vindbarda túnið. Hann segði við gøtuseljaran: ?Harra Konig, vilja tygum savna regn í hattin; vit mugu hava okkurt at vaska barnið í.? Hann legði likam og sál í sítt arbeiði. Eyðmjúkur

sigur áin, »eg eri nógv eldri enn tit ? eg havi sæð nógv, nógv meira. Eg havi verið alt, bæði skýgg og regn ? ja, so sanniliga havi eg tað.« »Vit eru ikki borin her á landi,« siga trøini. »Vit eru førd higar [...] vorðin skald. Eg veit tað, eg ferðist so víða; tí, sum eg segði í áðni, eg havi bæði verið skýggj og regn.« »Ja, hatta er satt,« sigur fuglurin. »Eg havi sjálvur hoyrt kvæðini; smádreingirnir hava kvøðið [...] ferðats her inni? Eg veit tað ikki ? men spyr ánna, hon veit, tí hon hevur verið alt, bæði skýggj og regn.

eitt lágtrýst yvir okkum, og tað verður helst vindur. Ilt er at siga enn, hvussu ættin verður. Men regn ella ælaveður væntar Petur Skeel nýggjársnátt. So er bara at ansa eftir at halda fjúsið turt, tá skjótast

snarar hann í ein útsynning, minkar vindin niður í frískan vind og tá vænti eg, at tað eisini verður regn ella vátaslettingur, sigur Petur Skeel. Veðurvánirnar fyri hósdagin boðað frá hvøssum vindi. Um v