biðja Føroya fólk um fyrigeving fyri eitt petti í bókini. Talan var um hesi orð á blaðsíðu 107: »Fast neit Jóannesi Paturssyni søgan um, at Nólsoyar Páll var ikki langabbi hansara. Abbin, Petur bóndi
einrøðufrásøgn síni: “Eitt lív sum apukattur”. Hóast mótgang, mangt særandi orð, og snævurskygni ið neit, so var brennandi málið ongantíð slept; at menna føroyska leiklist til ein vinnuveg, so at onnur
upp hann hækkar, tess betri verður haldførið. Tað er einki at siga til, at fólk hava hug at illneitast, tá soleiðis verður tosað um pensjónistar. Fólk, sum hava stríðst eitt heilt lív, og sum hava
minningarhald yvir allar fýra ið sjólótust. Bert 10 ára gamal misti Arne yngra beiggja sín Bjarna. Hetta neit fast og gjørdi óivað sítt til, at Arne aftíð var serstakliga barngóður og tað hava børn og barnabørn
brævbjálvi á kjallaragólvinum við hús hjá Klæminti við eini uppsøgn sum stjóri hjá SEV. Sum vitiliga neit fast. Men tá kendi ryggásin kring landið í interkommunala felagnum øll árini– umboðsráðið – tíbetur
krígsbyrjan í 1940. Klaksvíkingar hildu, at læknastríðið hevði bitið fast í hann, tað sum var viðurfarist neit hann. Ein mánaða seinri varð løgregluliðið styrkt munandi í Klaksvík, eftir at Rolf Krake, við 120
táttur í lívi hansara. MEN, stutt eftir at hann fylti 70, var ongin møguleiki meir á Verkstaðnum. Hetta neit honum fast. Hann hevði jú somu førleikar, sum dagin fyri hann skuldi gevast! Hetta skal als ikki skiljast
óhappið hjá honum hevur ávirkað í hópinum. – Eg má siga, at tað var ein harður dagur fríggjadagin. Tað neit meg at fáa boðini um, at Hans tíverri er úti aftur, og eg haldi ikki, at eg argi Hans við at siga
eisini vildi eisini hava við í nýtt samgongugrundarlag, var fólkaatkvøða um hjúnabandslógina, at neit til fosturtøku og deyðshjálp í stjórnarskipanina, og at har skuldi standa, at Føroyar eru eitt kristið
sameiginlegan draum sem nú er að veruleika orðinn í raun ef við öll erum eitt okkur stöðvað þá getur ei neitt o-le ole ole ole fyllum hverja franska borg látum þar söngva okkar óma skært um sérhvert stræti og [...] hvítt og blátt þeir tákna stolt okkar og samtakamátt ef við öll erum eitt okkur stöðvað þá getur ei neitt o-le ole ole ole fyllum hverja franska borg látum þar söngva okkar óma skært um sérhvert stræti og