politikarar høvdu nógv ímóti, at teir fóru við týskum trolarum. Hann minnist serliga ein politikara, sum deildi seg fyri tað. - Eg havi bara gott at ba týskarunum, og fyri meg vóru tað 10 góð ár, sigur Meinhardt

Havn tvær deildir í Suðuroy, eina í Vági og eina í Porkeri. ? Men hava tit so ætlanir um lata fleiri deildi upp kring landið - eitt nú í Klaksvík? ? Tá tú nú nevnir Klaksvík, so er svarið nei, sigur Jóannes

karakter. Berit noyddist at liva við sexuella ágangin í barnadøgunum, men annað var, at mamman bukaði og deildi hana í tíð og ótíð. Berit kendi seg ongantíð trygga heima. Hvussu var og ikki, so heldur Berit, at

øðrum plássi, meðan John Arni tapti móti vinnaranum av kappingini, Torben Sørensen. Teimum sum Heini deildi annað plássi við vórðu; Ole Jacobsen, trýfaldaður danmarksmeistari, og tann ungi Hendrik El-Kher [...] Rógvi fekk ringa byrjan, hevði eitt stig eftir trimum umførum, men telvaði eftir hetta stak væl og deildi at enda fyrsta plássið við trimum øðrum telvarum.

ovast uppi í hesum sjaldsama bygningi. Skráin var sett saman soleiðis, at hon hevði ein spegilsás, ið deildi skránna so speglingarnar vóru smidligar vallingar á spegils-blankum vatni. Kórsangararnir vóru í

ein púra vanlig sleikisneis. Har var einki rúsevni í. Løgreglan í Havn hevur tosað við persónin, ið deildi sleikisneisir út, og hann hevur fingið at vita, at hetta ikki er so heppið, men hann hevur kortini

pólverjin bóltin beina leið í meskarnar uttan møguleika hjá HB-málverjanum, sum við góðari orsøk deildi verjuleikarar sínar fyri væntandi uppdekkingina. Fánaðu ikki Hetta var sum vátur vøttur hjá HB at

???? Hóast HB breyt sigursrøðina hjá KÍ í 1971, eftir at KÍ hevði verið føroyameistarar í fyrstu deildi í fótbólti í fimm ár, vann KÍ aftur føroyameistarahetið í 1972. KÍ fekk tá 17 stig. Støðan í fyrstu

fyrsta lagið vit gjørdu sum bólkur kallast Ber og røtur, og hesin sangurin snúði seg um bermannin, sum deildi seg í fýra. Og hann hevur líkasum fylgt okkum allanvegin ? ein reyður tráður í tónleikinum, sigur

tosa. Á hendan hátt kundu vit hjálpa hvørjum øðrum. Men tað var tungt hjá okkum at læra málið. Vit deildi traktatir út, bjóðaðu fólki á møti og hildu útimøtir eisini. Hóast tað onkuntíð var einsligt, so