flestu eru heima og kunnu taka ímóti. Ungdómshúsið og Vágs kommuna heita samstundis á bilførarar um at ansa eftir børnunum, sum hesa vikuna fara at bera út jólagávur til tey eldru.

jarðar • Mannalívið er heilagt frá gitnaði til grøv • Menniskjan er halgað og sett til at umsita og ansa eftir skapanarverkinum • Og at taka lív ella avmarka lívið og umstøður lívsins er ikki heimilað menniskjum

møtir øllum øðrum patientum, tí her er ein lóggáva, ið spælir inn og ger, at læknin fyrst og fremst má ansa eftir ikki sjálv at verða dømd eftir lógini, heldur enn atlitinum at kvinnuni. Fosturtøkur hava altíð

lítið og onki merkir, svarandi til eitt lítið lot av mótvindi. Sostatt er tað ein góð orsøk til at ansa væl eftir, at ein búskapur í einum landi ikki kemur sær í fíggjarligt óføri ella eina búskaparkreppu

fáa hjálp; sum tykur gjørdi vart við í tykra hoyringarsvarum. Tað er tíð uppá, at okur vera betur at ansa eftir hvørjum øðrum. Tá okur síggja okra medmenniskju ikki hava tað gott, at okur tá blanda okum og

hevði við sær, at hann noyddist at gevast at arbeiða sum húsasmiður. – Læknin segði, at eg skuldi ansa væl eftir, eg skuldi ikki gevast at arbeiða, men eg kundi ikki fara út til fólk at arbeiða hálvur

hansara hey:) var eitt yrkingasavn og ikki ein balstýrin skaldsøga uttan síðutøl. Mann skal sum kunnugt ansa eftir hvat mann ynskir sær og longu dagin eftir lá eitt nýtt yrkingasavn í postboksini, tað nýggjasta

ferðafólki, sum ganga gøturnar, men gjaldið skal standa mát við útreiðslurnar, sum standast av at gera, ansa og røkja gøturnar. Endamálið við at gera gøtur er sostatt ikki at vinna pening upp á sjálva farleiðina [...] ella øðrum tænastuveitarum eitt gjald fyri atgongd, sum er munandi hægri enn kostnaðurin av at gera, ansa og røkja gøtuna. Nakrar farleiðir eru serliga nógv vitjaðar, tí at tær eru serliga vakrar ella serliga

og í Eysturoyartunlinum. Koyrilíkindini eru góð, men tað er myrkt í veðrinum, og tí ræður tað um at ansa sær í ferðsluni. Bussarnir við teimum í Víkingi og KÍ eru fyri lítlari løtu síðani komnir í høvuðsstaðin

Traðarhamar. Sum, í sær sjálvum, átti at diskvalifiserað tunnilsfelagið. Men løgmaður setti revin at ansa eftir hønunum. Og úrslitið er sjón fyri søgn. Tunnilsfelagið og tess ráðgevar hava nú málað eina mynd