sum øll orkestrini venja hart fram ímóti, og ein ávís kapping er altíð ímillum orkestrini, um at hava ta mest spennandi skránna. Her verður høvið at hoyra bæði kend og minni kend løg, løgd til rættis fyri

Festivalurin fríggjadagin 6. mai og leygardagin 7. maj. Hesar báðar dagarnar er tað møguligt at uppliva ta stóru breiddina innan føroyskan, rytmiskan tónleik: Frá einklum og stramt komponeraðum poppi, roots

og oljuútdráttum – í hvussu so er fyribils. Fakfeløgini siga, at tey vóna, at politikarar síggja ta sera álvarsligu støðuna, vanligi føroyingurin er komin í, og tí er tað umráðandi, at teir, beinanvegin

Hann er ikki sørt errin av, at Sjúkrahúsverkið hevur hórað undan, at at sjúklingar kortini hava fingið ta viðgerð, sum tey hava fyri neyðini. Bert hendinga dagar hevur korona havt við sær, at vit hava útsett

teimum. Hetta elvir tó ofta bara til enn meira ørkymlan. Men í húsunum hjá Tebryggjaranum fáa teir ta hjálp, teimum tørvar. Tebryggjarin bryggjar teimum eitt serligt tebland ( Spælibryggj ), sum hjálpir

rin hevur eisini tætt samstarv við flokslæraran um undirvísingina sum tryggjar, at næmingarnir fáa ta undirvísing, sum hóskar til teirra búningarstig og veruleika. Flokslærarin og heilsufrøðingurin kenna

at koppseta seg fyri triðju ferð og í Danmark eru tey nú farin at geva fólki við veikari órinsverju ta fjórðu sproytuna. Vit plagdu fylgja tilmælunum hjá danska heilsustýrinum, so tað verður uttan iva veruleiki

tað at sita í landsins hægstu størvum. Vit vildu somuleiðis gera okkara til, at Fólkaflokkurin helt ta avtalu, ið vit sum flokkur hava gjørt við Sambands- og Miðflokkin. Vit høvdu onga ávirkan á, hvat onnur

sum prestur í Suðurstreymoyar Eystara prestagjaldi. Í 1990 gjødist Føroyar sítt egna bispadømi. Fyri ta tíð vóru Føroyar partur av Keypmannahavnar bispadømi. Hans Jacob Joensen fór frá við eftirløn, tá

hann heldur, at vit noyðast at hugsa um okkara heilsuverk. Tað er okkara trygd og vit mugu ikki koma í ta støðu, at tað brennur saman. Tí mugu vit taka eitt. Hann leggur afturat, at verða tilmælini, sum nú