tað almenna skal rinda so stórar nevndarsamsýningar til nevndir og ráð, sum mangan liva sítt egna lív. Eisini Hendrik Old vildi hava at vita, hví stjórin á Posta skal hava so góða løn. - Er stjórin í Posta
upplivi eg á hvørjari ólavsøku. Justinus Eidesgaard vísir á, at mannamúgvan á ólavsøku hevur sítt egna lív, og tað hevur hon havt seinastu 1000 árini. - Ólavsøkan fer at gerast enn meira fjølbroytt við tiltøkum
og Vestmannasund fyri sær, og hon fylgir væl við í tí sum fyriferst og er sera áhugað í øllum lívsins viðurskiftum. Á Mørkini hava fólk sitið væl. Hjartaliga til lukku við føðingardegnum, Óluva
nýta til ávísa ætlan. Tá møguleikin nú er til staðar, eigur verkætlanin at finna sítt fíggjarliga lív, grundað á nýggju játtanarlógina heldur enn í einum partafelagi, sum er sera ivasamur háttur at brúka
partú vil hava sítt navn á tunnilin. Eingin ivi er um, at Kári P. Højgaard setur alt sítt politiska lív í veð fyri hendan tunnil, sum fyri hann og hansara lokalpolitisku framtíð hevur sera stóran týdning
sprottin úr ræðuligu hendingini, tá ið synir Kristinu, Niklas og Teitur, og vinmaður teirra Martin lótu lív. Síðan vanlukkuna, í sorgarprosessini, hevur Kristina verið serliga viðkvom um, hvussu umhvørvið hevur
vunnið sær pláss, og tykist óneyðugt at grava fram aftur gamla orðið handikapp og royna at blæsa nýtt lív í tað. Men tíðin er komin til at vit lúka út í nøkrum av teimum samanhangum, sum orðið brek inngongur
kapittulin restar í: Er beiggi ella sonur okkara deyður, ella kann tað hugsast, at hann byrjaði eitt nýtt lív. -Tað er umráðandi, at nakað verður gjørt við hetta nú. Tey her, sum minnast kríggið, eru farin at
ávíst mark fyri, hvat ávísir bólkar í minsta lagi skulu hava í inntøku fyri at liva eitt sømiligt lív, bæði støk, samlivandi ella gift, familjur við børnum, familjur við ongum børnum, fólk sum arbeiða
børn og ung fáa tey tilboð, ið teimum tørvar, og har menta- og listafólk kunnu liva og ríka okkara lív og tilveru – samstundis sum mentanin og listin fær møguleika at menna seg til ein vinnunveg. - Har
