r og hevur eisini virksemi í Grønlandi. Tilsamans hevur hann eini 700 fólk í arbeiði og selir fyri 1,3 milliard krónur um árið. - Latum okkum taka sum dømi, at útlendingar ikki longur sleppa at eiga í
makreli at fiska í egnum sjógvi í ár. Harvið er greitt, at samlaða kvotan verður væl hægri enn tey 1.240.000 tonsini, sum longu er hægri enn tað ICES metir verða ráðiligt at fiska í ár. Kortini heldur
holdbart. Grønlands Økonomiske Råd vurderer, at der er behov for at forbedre budgetterne med omkring 1 mia. kr. hvert år frem mod 2040 for at få balance mellem indtægter og udgifter. Omregner man til danske
Føroyar fáa fullan limaskap í Norðurlandaráðnum, merkir tað ítøkiliga eitt limagjald áljóðandi um leið 1 mió. kr. Við hesum skulu vit sjálvsagt hava í huga, at talan er um luttøku í øllum viðkomandi virksemi
í mong ár hevur verið átaksleiðari, hevur ofta sitið í hesum bili. Men tað er hann ikki longur, tí 1. oktober fór hann frá við eftirløn 68 ára gamal eftir at hava starvast hjá sløkkiliðnum í 45 ár. Annfinn
luttakarar vóru sinnaðir at lata 2,5 dollarar tá tað snúði seg um einstaka barnið á myndini og bert 1,5 dollara tá tað snúði seg um mongu børnini. Ein skuldi kanska annars hildið, at tað var meiri týdn
sjálvstøðugum londum.” Hendan útsøgn er týdningarmikil, tí tað er landsins politiski leiðari, sum sigur, at 1. Ríkisfelagsskapurin , t.v.s. statsrættarliga støðan skal broytast 2. Tað skulu vera trý sjálvstøðug
eru vit farin at flyta burturkast av landinum, í desember útfluttu vit 1015 tons av ruski, fyri áleið 1,5-2,0 mió. og tað er ikki tað sum vit vilja. Hetta er kostnaðarmikið, ólogiskt og ikki umhvørvisvinarligt
vit og skil við gjøgnum jólahøgtíðina, og kemur við fimm ráðum, sum hon kallar Tey fimm jólaboðini: 1. Finn tíni yndis Et bert tað, sum tær dámar ordiliga væl. Sølvá Jansdóttir Joensen tekur famøsu Cadbury
fullkomið eftirlit. Fyrr vóru tvey flogfør um dagin, og tað var tað, sigur Michael Boolsen, fúti. Sitat 1: –Vit fóru inn at hyggja, hvar hesar býttu støðurnar við harðskapi í náttarlívinum komu frá. Sitat 2:
