Nú fer Grønland at umsita sítt egna loftrúm. Naviair grundgevur við at hetta kann merkja fleiri skattainntøkur og meira know-how í Grønlandi. Útlit eru til at fáa 100 nýggj arbeiðspláss, og ætlanin er [...] týdningarmikla mál tí takast upp aftur sum skjótast. Sjálvandi skulu vit yvirtaka og umsita okkara egna loftrúm. Tað fer at merkja meira virksemi, fleiri skattainntøkur, fleiri vitanarstørv og størri know-how
menniskjalív ella ei. Tað kann lýsast upp á tveir mátar: 1. Er hetta eitt menniskjalív, sum er sítt egna, sum hevur sítt sjálvsagda menniskjaliga virði? 2. Er hetta ein óynsktur vøkstur, sum skal beinast
menniskjalív ella ei. Tað kann lýsast uppá tveir mátar: 1. Er hetta eitt menniskjalív, sum er sítt egna, sum hevur sítt sjálvsagda menniskjaliga virði? 2. Er hetta ein óynsktur vøkstur, sum skal beinast
fimm gramm av hassji uppi á honum. Tað er ein nøgd, sum er so lítil, at tað verður mett at vera til egna nýtslu, so tað verður avgreitt við eini bót. Men í nátt tók løgreglan eisini ein bilførarar fyri at
num, men byrjanin uppá virkna lívið, har næmingarnir velja eftir evnum og áhuga – seta saman sítt egna skema. Sostatt útdelegerðar skúlin lutvíst myndugleika til næmingarnar/foreldrini og hevur skúlin
a gleði - og minnist, mest av øllum, til, at sjálvt um skelin er ómetaliga vøkur og tykkara heilt egna, verður lívið nógv ríkari um tit hava dirvi at koma úr henni viðhvørt. ##med2## Tey, sum tóku prógv
detta niður, forða tykkum í at flúgva. Havið høgt flog og havið dirvi at taka ábyrgdina fyri tykkara egna lívi og tykkara medmenniskjum. Og ikki minst. Havið dirvið at standa upp fyri teimum virðum, tit trúgva
halda steðgir gjøgnum lívið. Steðgirnir kunnu brúkast til at hugsa seg um, skifta útbúgving, byrja egna fyritøku ella raðfesta familjulívið í eina tíð, skjýtur hon upp. Vit kunnu vera samd ella ósamd. Men
Sosialinum. Sprotin gevur nýggja yrkingsavnið út og sigur soleiðis um savnið: – Arnbjørn hevur sín egna meditativa og í støðum absurda stíl, men dregur ógviliga viðkomandi evni inn í yrkingarnar, sum eru [...] hongur fastur, tá ið tú sært, hvussu vit skala vøkstur og lív kring okkum, hvussu vit vevjast í okkara egna skugga, um kynstrið at yrkja.
Hevur tú hug til at vera við til at gróðurseta eina heilt nýggja viðarlund, so minst til at taka tín egna spaka við, skrivar kommunan.