ið skerja opinleikan í almennu fyrisitingina. Felagið heldur tað hava týdning, at Føroyar eru ein tjóð, sum virðir opinleika, gjøgnumskygni og fólkaræði í breiðasta týdningi. Tí vil felagið stríðast ímóti

øllum lutum hevur ræði á egnum landi og viðurskiftum, og sum sjálvt ger av, hvussu vit skipa okkum sum tjóð. Henda støðan ger, at vit ikki sleppa at standa lið um lið við onnur fólk og aðrar tjóðir – frælsar [...] rættin at fiska av okkara fiskatilfeingi og rættin at drepa grind. Hon skal definera okkum sum fólk og tjóð. Ein grundlóg, ið tryggjar okkum alt hetta, er ikki tað sama sum at taka loysing frá Danmark, tí tann

tann altjóða undirhalds- og mentanarídnaðin, ið hevur hesa tøkni sum fortreyt. Føroyar eru ein lítil tjóð, ið kanska kann gera orð Herbert Reads til síni. (Ísland er so stórt - íslendingar eru fimm ferðir

eru Føroyar ein framkomin tjóð, men í globalum høpi eru vit í stødd bert ein lítlibeiggi, sum í ríkisfelagsskapi við ein góðviljaðan stórabeiggja hava vunnið okkum virðing sum tjóð, og tað eiga vit at vera

nógv at vinna við at hava føroyska umboðsstovu í Ísrael. Teir hava so nógv, ið kann gagna okkum sum tjóð – og kanska vit eisini teimum í onkrum føri. Sum ferðaleiðari í Ísrael havi eg í mong ár biðið og

kalda krígnum – bæði undir køldum og heitum tíðarskeiðum – fullkomiliga verjuleysar. Føroyingar sum tjóð vóru ikki við í hernaðarligu verjuni av Føroyum, og vórðu ongar varandi danskar ella sameindar ve

høvuðsinngongdina, er eitt sterkt “symbol” og ein greið útmelding um, at okkara tjóð er við. Tó at vit eru ein lítil tjóð í hesum høpi, eru Føroyar vorðið eitt kent andlit á ESE-framsýningini, har vit hava

sjónarringin samstundis sum ávarað verður ímóti trongskygni. Sjófólkið siglir á øllum heimshøvum. Eingin tjóð kann vera allastaðni. Samstarv er neyðugt.

at okkurt slag av sameining millum mentaninar kann fara fram, hóast Føroyar ikki er ein sjálvstøðug tjóð. - Færøblues er fyrst og fremst ein lýsing av sambandinum millum menniskju. Erik og Kári kunnu velja

her er talan um, fer sjálvandi at hjálpa munandi uppá støðuna. Hinvegin sømir tað seg ikki mentaðari tjóð at gera slík inntriv í náttúruna, sum vit gera, og bara lata standa til. Edmund Joensen Fólkatingslimur