ymiskum praktiskum. Men vinarlagið hevur helst eisini sín uppruna í mammu. Hann forgudaði hana og talaði ofta vinarliga, blítt og títt um hana. Mamma Frits var rættiliga ring av liðagikt og var nógv seingjarliggjandi

síðstu vikurnar, og tríggjar ella fýra teir síðstu sunnumorgnarnar hevur verið mestsum fullsett. – Ofta er kanska meira fólk í kirkju, um prestur er, men tað hevur gjørt tað sama í síðstuni, tí óansæð um

í bygdini fáment. - Eg haldi, tað er hugnaligt at møta ferðafólki í bygdini, og um sumrarnar eru ofta útlendsk ferðafólk her og vitja. Her havi eg hitt fólk úr nógvum ymiskum og fjarskotnum londum, sum

eg nógv meira um summarið, enn eg geri um veturin. Eg geri ofta grønar myndir um veturin, tí eg droymi um summar, og um summarið geri eg ofta bláar myndir. – Um veturin kann eg brúka fyrsta partin av

á dystin, hóast talan er um tey fremstu liðini hjá báðum feløgunum. Men veddingarfyritøkurnar hava ofta áhugaverd innanhýsis hagtøl, og tey eru rættiliga spennandi tá ein skal nærkanna dystir millum TB

vanliga frágreiðingin, og so gera vit sum vit plaga – lítið”. Samstarv í nýtt ljós Frælsi er fyri okkum ofta bara eitt flákrandi hugtak. Vit taka tað fyri givið. Tað er sum luftin, vita anda. Men tað er eingin

út, plagi eg at taka stavin við mær. Eg haldi, at fólk skulu duga betri at virða tey, sum gera tað ofta tunga og skitna arbeiði, sigur 81 ára gamla, Petra Joensen í Gásadali.

Teksturin lýsir lívið sum nakað stórt og fantastiskt, sum eisini hevur vandar og royndir við á leiðini. Ofta vilja vit hava stýr á øllum viðurskiftum, men mugu tó til tíðir viðurkenna, at vit ikki sjálvi røkka

segði Magni Arge frá sínum arbeiði. Tað gongur hampuligt at fáa tilsagnir um stuðul, men hann er ofta treytaður av, at onnur koma við somu upphædd. Higartil hevur hann bara roynt eftir stuðli í Føroyum

seta Vøruhúsið Pro á stovn, so vit kunnu røkja vinnukundarnar á besta hátt. Vinnukundarnir tørva ofta eitt annað slag av ráðgeving enn privat­ kundarnir, og tí er tað skilagott at fokusera tilboðini