hugleiðingina um kenda jólasangin, ið nú fyllir 100 ár. Heri Eysturlíð skrivar: " Ikki hoyrist hon líka ofta sum fyrr, nú hon hongur eitt sindur anonym harúti í Kirkjugarðskapellinum við Velbastaðvegin. Gaman

Heimafriður á kommunurnar um at tryggja borgarum, sum búgva nær havnunum, jólafrið. Tað kemur framvegis ov ofta fyri, at tað er ov nógvur gangur frá skipum í ávísum havnum um jólahøgtíðina. Undanfarin ár hevur

hendan Volvobilin. Hann kendi væl bilin, sum ofta vitjaði í heimbygd Brynjolvs, Sumba. Eisini hevði Brynjolvur í síni tíð sum sýnsmaður á Bileftirlitinum ofta sýnað bilin. ##med2## Brynjolvur setti bilin [...] Brynjolvur Jensen við blaðið hjá Føroya Ellisakførum, tá bilurin í 2001 fylti 30 ár. Hann segði, at hann ofta hevur hugsað sum so, at bilurin hjá sær ikki var eitt ellisakfar. Men nú bilurin er farin um tey tríati

Hann sigur, at her var ein blíður og fryntligur stjóri, Jóhan Restorff, sum ofta tók sær av at stempla fríbilettirnar. - Ofta plagdi eg at reka framundir at fáa Rituna at sigla seinni á degnum í vikuskiftinum

verður dunna, brún eplir, reyðkál, salat og sós, sjálvandi. Hevur tú eitt jólaynski? - Jólaynskini eru ofta mong, men friður er nokk mítt størsta ynski. Hvønn týdning hava jólini fyri teg? - Jólini hava stóran

hópur fór upp til sveinaroynd í 1939, men bara tvær silvurmedaljur vóru givnar. Erling fekk aðra. Ikki ofta blíva meistari og lærlingur vinir fyri lívið, men her var eitt undantak - okkara millum. Eg kundi

Síðani varnaðust myndugleikarnir, at seismiska virksemið minkaði. Nakað, sum sambært Rikke Pedersen ofta hendir, áðrenn tað fera at goysa. * 22. november jarðfrøðistovan í Íslandi, at vandin fyri at fjallið

kvøld er sera nógvur vindur, heilt upp í 32 m/s, so eittnú bilførarar eiga at ansa sær. Sum so ofta, so er tað ofta á ávísum støðaum, at mesti vindurin er, og har ein skal ansa sær. Landsverk segði soleiðis

verk frá Guðrið Poulsen. Vit hoyrdu góðar røður og tónleik. Minnismerkið Kariatida varpar nú ljós á ofta burturtagdar søgur og lagnur. Kenslan er heilt víst stórt takksemi og virðing fyri hesum kvinnum og

fyri matgerð og borðhaldi. Heima við hús hevði Pauli eitt skriftstað á bróstinum í køkinum, sum hann ofta sipaði til Tað var úr Fyrra Timotiusarbrævi, kap. 5, 23: ”Drekk ikki bara vatn, men eisini vín, tí [...] ella vit, sum tosaðu móðurmálið, stukku inn á gólvið. Onkuntíð lurtaði hann eftir útvarpinum, men ofta eftir klassiskum tónleiki. Eisini dámdi honum væl at koma til matborð í Føroyahúsinum ella túrar í