tey, ið verða hoyrd ella fáa røttu virðingina sum tey, ið hava dagliga raksturin av Føroyum undir hond. Fyri júst einum ári síðani, reistust vit eina løtu frá samráðingarborðinum, og leitaðu okkum oman
15.000 sum høvdu tekna seg, standa nú 80 útlendingar og áleið 25 føroyingar klárir at seta fyrstu hond á tær 9 ymisku verkætlanirnar kring landið. Arbeiði fer í høvuðsheitum at snúgva seg um at gera gøtur
hvønn dag við at skapa eitt stað, har menniskju kunnu fáa eina heita song, eina máltíð, eina hjálpandi hond, og ikki minst verða møtt við virðing og umsorgan. Vit ynskja, at Herbergið skal vera ein livandi
laka í fiskin. Tað er eisini vorðið munandi lættari at salta fiskin, inntil 2018 varð hetta gjørt við hond. – At byrja við fór fiskurin úr maskinuni og beint niður í ein 1000 liturs kassa. Fiskurin skuldi
skal styrkjast. Men í praksis ger sama skipan júst tað øvugta. Privatu miðlarnir fáa onga hjálpandi hond, ið munar, og doyggja tí sín spakuliga deyða. Og almenna Kringvarpið viknar, bæði við fólki og jo
bara síggja eitt barn – men ein persón við tankum, kenslum og dreymum. Tað eru tær smáu løturnar: ein hond, sum verður hildin, eitt eygnabrá, sum sigur “eg síggi teg”, eitt flenn mitt í einum spæli, sum skapa
gera ikki nógv burtur úr sær sjálvum og sínum avrikum - heldur ikki, tá teir rætta eina hjálpandi hond á havinum. Sambært Sermitsiaq var tað náttina til sunnudagin, at avvarðandi hjá teimum í jolluni settu
200. Fara vit eini 100 ár aftur, so kundu muslimsku bønhúsini í Týsklandi kanska teljast á einari hond, men tað eru nokk onkustaðni millum 2500 og 2800 moskur og islamisk bønhús í landinum í dag. Sanniliga
fleiri tilbyggingar, ið ikki fylgja byggireglugerðini, gera somuleiðis húsini ólóglig. Hetta taka vit hond um nú. Soleiðis sigur Regin Petersen, stjóri í HVT, í einum tíðindaskrivi, sum fyritøkan hevur lagt
dúgligum starvsfólkum á tí tekniska økinum, og sjálv stýrdi Jóhanna tí fíggjarliga við hepnari hond heilt inn í sjeyti árini. Hon var drívmegin og tók ábyrgd sum einsamallur forsyrgjari við fýra
